|
ULUSLARARASI İŞGÜCÜ KANUNU
UYGULAMA YÖNETMELİĞİ
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve
Tanımlar
Amaç
MADDE 1 – (1)
Bu Yönetmeliğin amacı; 28/7/2016 tarihli ve 6735 sayılı Uluslararası İşgücü
Kanunu uyarınca, uluslararası işgücüne ilişkin politikaların belirlenmesi,
uygulanması, izlenmesi ile yabancılara verilecek çalışma izni ve çalışma
izni muafiyetlerine dair iş ve işlemlerde izlenecek usul ve esasları, yetki
ve sorumlulukları ve uluslararası işgücü alanındaki hak ve yükümlülükleri
düzenlemektir.
Kapsam
MADDE 2 –
(1) Bu Yönetmelik; uluslararası işgücünü ve Türkiye’de çalışan, mesleki
eğitim gören, staj yapan, sınır ötesi hizmet sunan veya bu kapsamda faaliyette
bulunmak için çalışma izni ya da çalışma izni muafiyeti başvurusunda
bulunan yabancılar ve bu yabancıları çalıştıran veya çalıştırmak üzere
başvuruda bulunan gerçek ve tüzel kişileri kapsar.
(2) Türkiye’nin
taraf olduğu ikili veya çok taraflı anlaşmalar ile uluslararası sözleşme
hükümleri saklıdır.
Dayanak
MADDE 3 –
(1) Bu Yönetmelik, 28/7/2016 tarihli ve 6735 sayılı Uluslararası İşgücü
Kanununun 25 inci maddesinin birinci fıkrasına dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 4 –
(1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Bağımsız
çalışma izni: Yabancıya Türkiye’de kendi ad ve hesabına çalışma hakkı veren
çalışma iznini,
b) Bakanlık:
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığını,
c) Çalışma izni:
Bakanlıkça resmî bir belge şeklinde düzenlenen ve geçerlilik süresi içinde
yabancıya Türkiye’de çalışma ve ikamet hakkı veren izni,
ç) Çalışma izni
muafiyeti: Bakanlıkça resmî bir belge şeklinde düzenlenen ve geçerlilik
süresi içinde yabancıya Türkiye’de çalışma izni almaksızın çalışma ve
ikamet hakkı veren muafiyeti,
d) Elektronik
tebligat adresi: 6/12/2018 tarihli ve 30617 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Elektronik Tebligat Yönetmeliğine uygun olarak oluşturulmuş
elektronik tebligata elverişli tebligat adresini,
e) Genel
Müdürlük: Uluslararası İşgücü Genel Müdürlüğünü,
f) İkamet izni:
4/4/2013 tarihli ve 6458 sayılı Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanununa
göre Türkiye’de kalmak üzere verilen izin belgesini,
g) Kanun:
28/7/2016 tarihli ve 6735 sayılı Uluslararası İşgücü Kanununu,
ğ) Kanuni çalışma
izni süresi: Yabancının, kanuni yükümlülüklerinin yerine getirilmesi
suretiyle çalışma izniyle çalıştığı süreyi,
h) Kurul: 6735
sayılı Kanuna göre oluşturulan Uluslararası İşgücü Politikası Danışma
Kurulunu,
ı) Mesleki
Yeterlilik: Bir mesleğe ilişkin yetkili otorite tarafından tanınmış bilgi,
beceri ve yetkinliği,
i) Ön izin:
Yabancının mesleki yeterliliğine ilişkin ilgili kurum veya kuruluşun
uygunluk görüşünü,
j) Politika
belgesi: Uluslararası işgücü politikasının belirlendiği belgeyi,
k) Sınırötesi
hizmet sunucusu: Türkiye’de geçici nitelikte olmak üzere herhangi bir
hizmet sunumu amacıyla bulunan ve ücretini Türkiye’deki ya da Türkiye
dışındaki bir kaynaktan alan iş ziyaretçisi, sözleşme karşılığı hizmet
sunucusu veya bağımsız meslek mensubu yabancıyı,
l) Sistem:
Bakanlıkça kurulan Yabancı Başvuru, Değerlendirme ve İzleme Sistemini,
m) Süresiz
çalışma izni: Yabancıya, Türkiye’de süresiz çalışma hakkı veren çalışma
iznini,
n) Tanıtım Ofisi:
Uluslararası işgücü politikasının belirlenmesi, uygulanması ve izlenmesine
ilişkin hususlar ile Genel Müdürlük tarafından belirlenecek diğer
hususlarda faaliyette bulunmak üzere yurtiçi veya yurtdışında açılan ofisi,
o) Turkuaz Kart:
Yabancıya, Türkiye’de süresiz çalışma ve ikamet hakkı veren, ilgili mevzuat
hükümlerine göre yabancının eş ve bakmakla yükümlü olduğu çocuklarına ise
ikamet hakkı veren belgeyi,
ö) Türk dış
temsilciliği: Türkiye Cumhuriyeti Büyükelçilikleri veya
Başkonsolosluklarını,
p) Uzun dönem
ikamet izni: 6458 sayılı Kanunun 42 nci maddesi uyarınca verilen ikamet
iznini,
r) Yabancı:
Türkiye Cumhuriyeti Devleti ile vatandaşlık bağı bulunmayan kişiyi,
s) Yabancı kimlik
numarası: 25/4/2006 tarihli ve 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu uyarınca
yabancılara verilen kimlik numarasını,
ş) Yetkili aracı kurum:
Nitelikleri ve görev çerçevesi yönetmelikle belirlenen ve Bakanlık
tarafından yetkilendirilen kurum veya kuruluşu,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Uluslararası İşgücü
Politikasının Belirlenmesi, Uygulanması ve İzlenmesi
Uluslararası
işgücü politikasının belirlenmesi ve politika belgesi
MADDE 5 –
(1) Genel Müdürlük;
a) Kurul
kararlarını,
b) Türkiye’ye
nitelikli işgücü ve yatırımcının çekilmesine yönelik eylem, tedbir, proje,
plan, program ile diğer ülke uygulamalarına ilişkin bilgileri,
c) Yurtdışından
Türkiye’ye gelen ve Türkiye’den yurtdışına giden işgücüne ilişkin politika
oluşturulmasına katkı sağlayacak veri ve analizleri,
ç) Ulusal,
bölgesel ya da uluslararası nüfus ve işgücü hareketliliği verilerini,
d) Türkiye ile
kaynak ülkeler arasında mevcut veya muhtemel siyasi, ekonomik, sosyal ve
kültürel ilişkileri,
e) Ekonomi ve
işgücü piyasasına ilişkin mesleki, sektörel, bölgesel ve ulusal gelişmeleri
ve ihtiyaçları,
f) Kamu kurum ve
kuruluşlarınca oluşturulan politika belgesi, karar, eylem ve tedbirleri,
g) Yabancı
devletlerle yürütülen ikili ekonomik, sosyal ve kültürel ilişkileri,
ğ) Milli
güvenlik, kamu düzeni ve kamu sağlığına ilişkin hususları,
h) Uluslararası
işgücü politikasının uygulanmasında ortaya çıkan hususları,
ı) Türkiye’nin
taraf olduğu uluslararası sözleşmeler ile ikili veya çok taraflı
anlaşmalarda yer alan hak ve yükümlülükleri,
ve benzeri
hususları dikkate alarak politika belgesi hazırlamaya ve bu belgede
değişiklik yapmaya yetkilidir.
(2) Genel
Müdürlük, milli güvenliğe ilişkin hususlar saklı kalmak üzere; politika
belgesinin hazırlanmasında kullanılmak üzere kamu kurum ve kuruluşları ile
gerçek ve tüzel kişilerden görüş, bilgi ve belge talep edebilir.
Uluslararası
işgücü politikasının uygulanması
MADDE 6 – (1)
Uluslararası işgücü politikası temel olarak;
a) Türkiye’nin
ihtiyaç duyduğu işgücünün öncelikle yerli işgücünden karşılanmasına yönelik
geliştirilecek politikaların yanı sıra ulusal istihdam politikalarının
sürdürülebilirliğini bozmadan, yerli ve yabancı işgücü dengesinin kurularak
nitelikli yabancı işgücünden de yararlanılması,
b) Eğitim düzeyi,
mesleki deneyimi, bilim ve teknolojiye katkısı ile stratejik öneme haiz
herhangi bir alanda öne çıkmış yüksek nitelikli yabancı işgücünün ülkemize
kazandırılması,
c) Yatırımın
büyüklüğü, istihdama ve ekonomiye katkısı, istihdam düzeyi, ihracat tutarı,
faaliyet gösterilen bölge, il veya sektöre katkısı ve benzeri hususlar
gözetilerek yüksek nitelikli yabancı yatırımcının ülkemize kazandırılması,
esaslarına dayalı
olarak Genel Müdürlükçe uygulanır.
(2) Uluslararası
işgücü politikasının yurt içinde ve yurt dışında etkin ve eşgüdümlü olarak
uygulanması için Genel Müdürlükçe proje, plan, program ve benzeri
faaliyetler gerçekleştirilebilir ve gerekli hallerde ilgili kurum ve kuruluşlarla
koordinasyon sağlanır.
(3) Bu
Yönetmelikte ve diğer mevzuatta Kurula yapılmış olan atıflar,
Cumhurbaşkanınca belirlenen kurul veya mercie yapılmış sayılır.
Uluslararası
işgücü politikasının izlenmesi ve değerlendirilmesi
MADDE 7 –
(1) Uluslararası işgücü politikasının izlenmesi ve değerlendirilmesi
amacıyla Genel Müdürlük tarafından yıllık değerlendirme raporları
hazırlanır.
Tanıtım ofisi
MADDE 8 –
(1) Tanıtım ofisi, uluslararası işgücü politikasının belirlenmesi,
uygulanması ve izlenmesi ile Genel Müdürlükçe belirlenecek diğer hususlara
ilişkin faaliyetleri yürütür.
(2) Tanıtım
ofislerinin açılacağı yer, faaliyetleri, bütçesi, bu ofislerde
görevlendirilecek personelin niteliği ve benzeri hususlara ilişkin usul ve
esaslar Genel Müdürlükçe belirlenir.
İşgücü
piyasası eğilimlerinin tespiti ve uluslararası işgücü projeksiyonu
MADDE 9 –
(1) Uluslararası işgücü politikasının kapsamına giren alanlarda işgücü
piyasası eğilimleri ve tahminleri, sistemden sağlanacak veriler ile ilgili
kurum ve kuruluşlarca tutulan veriler ve yapılan saha araştırmalarının
sonuçlarından sağlanan veri, bilgi ve belgelerden yararlanarak oluşturulur.
(2) Birinci fıkra
kapsamında oluşturulacak eğilim ve tahminler doğrultusunda uluslararası
işgücü projeksiyonu hazırlanır. Uluslararası işgücü projeksiyonu
doğrultusunda Genel Müdürlükçe meslek, faaliyet alanı, coğrafi bölge ve
benzeri hususlar temel alınarak pozitif veya negatif işgücü değerlendirme
listeleri oluşturulabilir.
Bilgi ve belge
paylaşımı
MADDE 10 –
(1) Genel Müdürlük, kanunlarda düzenlenen hususlar ile milli güvenlik ve
kamu düzeninin korunmasına ilişkin hususlar saklı kalmak üzere; kurumlar
arası veri paylaşımı esasına dayalı olarak hızlı, güvenli, etkili, verimli,
şeffaf ve hesap verilebilir, temel hak ve özgürlüklere dayalı ve gizlilik
ilkesine bağlı kalacak şekilde yürütülmek üzere yabancı istihdamı
ihtiyacına ve Kanun ve bu Yönetmelik kapsamındaki diğer hususlara ilişkin
olarak, yabancılara ve işverenlerine ilişkin bilgi ve belgeleri, elektronik
ortama aktarılmış olarak kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve tüzel
kişilerden paylaşmasını talep edebilir.
(2) Bilgi ve
belge talepleri ilgililerince en geç on beş gün içinde karşılanır.
Sistem
MADDE 11 –
(1) Yabancıların çalışma izni ve çalışma izni muafiyet başvuruları ile
diğer başvuruların alınmasına, değerlendirilmesine, sonuçlandırılmasına
ilişkin tüm iş ve işlemler sistem üzerinden elektronik ortamda yapılır.
(2) Sistem Türkçe
olarak hizmet verir. Genel Müdürlükçe uygun görülecek diğer yabancı diller
de sisteme eklenebilir.
(3) Yurtdışından
Türkiye’ye ve Türkiye’den yurtdışına gerçekleşen işgücü hareketliliğinin
etkilerinin izlenmesine dair tüm iş ve işlemlere ilişkin veriler sistem
üzerinden elektronik ortamda toplanarak saklanır.
(4) Gerekli
görülen hallerde sistem dışından başvuruların alınması, değerlendirilmesi
ve sonuçlandırılmasına Genel Müdürlükçe imkân sağlanabilir. Bu başvurulara
ilişkin bilgi ve belgelerin, başvurunun sonuçlandırıldığı tarihten itibaren
otuz gün içinde sisteme girilmesi zorunludur.
(5) Genel
Müdürlükçe belirlenen yetki sınırları dâhilinde yetkili aracı kurumların
sisteme erişimlerine imkân sağlanabilir.
(6) Sistem,
ulusal coğrafi bilgi sistemi uygulamaları ile uyumlu şekilde çalışır.
Uluslararası işgücüne ilişkin hususlar, işveren ve işyerine ilişkin
hususlar, coğrafi bölge ve benzeri kırılımlar bazında tutulan verilerin
farklı düzeylerde eşleştirilmesi sonucunda elde edilen mikro veya makro
kapsamlı ve etkileşimli çıktılar üretir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Çalışma İzni
Çalışma izni
alınması zorunluluğu
MADDE 12 –
(1) Türkiye’de çalışacak yabancının çalışmaya başlamadan önce çalışma izni
alması zorunludur. Çalışma izni Bakanlık tarafından verilir.
(2) Kanunlarda
veya Türkiye’nin taraf olduğu ikili veya çok taraflı anlaşmalar veya
uluslararası sözleşmelerde çalışma izni almadan çalışabileceği belirtilen
yabancılar çalışma izni almadan çalışabilirler. Bu kapsamdaki yabancıların
Türkiye’de çalışmaya başlamaları yabancı çalışmaya başlamadan en geç bir
gün önce ve çalışmalarının sona ermesi bu tarihten itibaren en geç on beş
gün içinde Bakanlığa bildirilir.
Kamu kurum ve
kuruluşlarında yabancı istihdamı
MADDE 13 –
(1) İlgili mevzuatına göre yabancı istihdam etme yetkisi bulunan kamu kurum
ve kuruluşlarının bu yabancıları çalıştırmaya başlamadan önce Bakanlıktan
çalışma izni almaları zorunludur.
(2) Çalışma izni
almadan yabancı istihdam edebileceği özel kanunlarında açıkça belirtilen
kamu kurum ve kuruluşları, bu kapsamdaki yabancıların Türkiye’de çalışmaya
başlamalarını yabancı çalışmaya başlamadan en geç bir gün önce ve
çalışmalarının sona ermesini bu tarihten itibaren en geç on beş gün içinde
Bakanlığa bildirmekle yükümlüdür.
(3) Milli
güvenlik kapsamında faaliyet gösteren kamu kurum ve kuruluşlarında istihdam
edilen yabancılar için çalışma izni ve bildirim hükümleri uygulanmaz.
Çıkma izni
almak suretiyle Türk vatandaşlığını kaybedenlerin çalışması
MADDE 14 –
(1) 29/5/2009 tarihli ve 5901 sayılı Türk Vatandaşlığı Kanununun 28 inci
maddesi kapsamında doğumla Türk vatandaşı olup da İçişleri Bakanlığından
çıkma izni almak suretiyle Türk vatandaşlığını kaybedenler ve üçüncü
dereceye kadar olan altsoylarından Mavi Kart sahibi olanlar veya Mavi Kart
Kütüğüne kaydı olduğunu belgeleyenler Türkiye’de çalışma izni almadan
çalışabilirler.
(2) Birinci fıkra
kapsamında bulunan kişiler için çalışma izni belgesi düzenlenmez. Ancak,
talepleri halinde Türkiye’de çalışabileceklerini belirten harca tabi
olmayan bir belge verilir.
Çalışma izni
başvuru usul ve esasları
MADDE 15 –
(1) Çalışma izni başvuruları yurt dışında yabancının vatandaşı olduğu veya
yasal olarak bulunduğu ülkedeki Türk dış temsilciliğine yapılır. Bu
başvurulara ilişkin bilgi ve belgeler ile varsa görüş ve değerlendirmeleri
Türk dış temsilciliğince Bakanlığa iletilir.
(2) Sistem
üzerinden onaylanarak tamamlanan çalışma izni başvuruları için Bakanlığa
ayrıca kâğıt ortamında bilgi veya belge gönderilmez. Sahte veya yanıltıcı
bilgi ve belgelerin ibraz edildiğinin tespiti halinde başvuru reddedilir ve
durum adli mercilere bildirilir.
(3) Genel
Müdürlükçe belirlenecek yabancılardan Türkiye’de yasal olarak bulunanlar,
geçerli bir ikamet izni olmaksızın sistem üzerinden başvuru yapabilir.
Yabancılara geçerli bir ikamet izni olmaksızın başvuru imkânı tanınmasında;
a) Kurul
kararları,
b) Adına çalışma
izni başvurusu yapılan yabancının niteliklerine ilişkin hususlar,
c) Yabancının
istihdam edileceği işveren veya işyerinin niteliklerine ilişkin hususlar,
ç) Başvurunun
uluslararası işgücü politikasına uygunluğuna ilişkin hususlar,
dikkate alınarak
özel şartlar belirlemeye ve bu şartları altı aylık dönemler halinde
güncelleyerek resmi internet sayfasında yayımlamaya Genel Müdürlük
yetkilidir.
(4) Üçüncü fıkra
kapsamında Genel Müdürlükçe belirlenen yabancıların çalışma izni
başvuruları hariç olmak üzere yurtiçinden yapılacak çalışma izni
başvurularında yabancıya ait en az altı ay süreli geçerli bir ikamet
izninin bulunması gerekir.
(5) Süre uzatımı
yapılmış çalışma izinleri hariç olmak üzere bir işverene bağlı çalışan
yabancılar bakımından, izin başlangıç tarihinden itibaren altı ay
içerisinde başka bir işverene bağlı çalışmak üzere yurtiçinden çalışma izni
başvurusu yapılmasına ilişkin usul ve esaslar Genel Müdürlükçe belirlenerek
resmi internet sayfasında yayımlanır.
(6) İnsan
ticaretine konu olan veya olabilecek alanlarda çalışan ya da çalışacak
yabancılar adına süre uzatma başvurusu dâhil yurtiçinden çalışma izni
başvurusu yapılamaz. Bu yabancılar adına çalışma izni başvuruları,
vatandaşı oldukları veya yasal olarak bulundukları ülkedeki Türk dış
temsilciliği aracılığıyla yapılır.
(7) Genel
Müdürlük başvuruya ilişkin belge ya da belgelerin kâğıt ortamında aslının
ibraz edilmesini ya da ilgisine göre Türk dış temsilciliği, yabancının
uyruğunda bulunduğu ülkenin Türkiye’de bulunan temsilciliği, ilgili ulusal
veya yabancı kurum ve kuruluşlar veya noter tarafından tasdik edilmiş bir
örneğinin ibraz edilmesini isteyebilir. Genel Müdürlük belge ya da
belgeleri yeniden tercüme ettirebilir.
(8) Başvuru
esnasında sisteme girilmesi gereken bilgiler ile yüklenmesi gereken
belgeler Genel Müdürlükçe belirlenerek resmi internet sayfasında
yayımlanır.
(9) Çalışma izni
başvurusu yetkili aracı kurum tarafından da yapılabilir.
(10) Çalışma izin
başvurularının 15/1/2004 tarihli ve 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu
uyarınca güvenli elektronik imza ile yapılmasına yönelik usul ve esaslar
Genel Müdürlükçe belirlenir.
Çalışma izni
başvurusunda yabancı kimlik numarası ve elektronik tebligat adresi
MADDE 16 –
(1) Yurtiçinden yapılacak çalışma izni başvurusu bakımından;
a) Geçerli bir
ikamet izni olmaksızın çalışma izni başvurusu imkânı tanınan yabancılar
adına yapılan başvurular hariç olmak üzere çalışma izni başvurusunun türüne
bakılmaksızın adına çalışma izni başvurusu yapılan yabancının yabancı
kimlik numarasına,
b) Bağımsız
çalışma izni veya süresiz çalışma izni başvurusunda adına çalışma izni
başvurusu yapılan yabancının elektronik tebligat adresine,
c) Bir işverene
bağlı çalışacak yabancı adına yapılan çalışma izni başvurusunda işvereninin
elektronik tebligat adresine,
sahip olması
zorunludur.
(2) Yurtdışından
yapılacak çalışma izni başvurusu bakımından:
a) Bir işverene
bağlı çalışacak yabancı adına yapılan çalışma izni başvurusunda işverenin elektronik
tebligat adresine sahip olması zorunludur.
b) Adına süresiz
çalışma izni veya bağımsız çalışma izni başvurusu yapılan yabancının
elektronik tebligat adresi, çalışmanın başladığı tarihten itibaren otuz gün
içinde sistem üzerinden Bakanlığa bildirilir.
(3) Bağımsız
çalışma izni veya süresiz çalışma izni başvurusunun Türk dış temsilciliği
aracılığıyla yabancının kendisi tarafından yapılması halinde Genel Müdürlük
yabancıyla iletişimini Türk dış temsilciliği aracılığıyla sağlar.
Çalışma izni
başvurusunun tamamlanması
MADDE 17 –
(1) Türk dış temsilciliği aracılığıyla yapılan çalışma izni başvurusunun
tamamlanması bakımından:
a) Bir işverene
bağlı çalışacak yabancı adına yapılan çalışma izni başvurusunda, yabancının
ilk olarak Türk dış temsilciliğine çalışma vizesi başvurusu yapması
zorunludur. Çalışma vizesi başvurusunun ardından işverenin dış temsilcilik
tarafından verilen referans numarası ve istenen bilgi ve belgeleri sisteme
yükleyerek başvuruyu onaylaması ile çalışma izni başvurusu tamamlanır.
b) Bir işverenin
bulunmadığı çalışma izni başvurusunda, başvurunun Türk dış temsilciliğine
yapılması zorunludur. Yabancı başvuru esnasında gerekli bilgi ve belgeleri
dış temsilciliğe sunar. Sunulan bilgi ve belgelerin dış temsilcilik
tarafından sisteme yüklenmesinin ardından başvurunun onaylanması ile
çalışma izni başvurusu tamamlanır.
(2) Birinci
fıkranın (a) bendi kapsamında yapılan çalışma izni başvurusunun çalışma
vize başvurusundan itibaren otuz gün içinde sistem üzerinden işveren
tarafından onaylanarak tamamlanması zorunludur.
(3) Yurtiçinden
yapılan çalışma izni başvurusu bakımından;
a) Bir işverene
bağlı çalışacak yabancı adına yapılan çalışma izni başvurusunda istenilen
bilgi ve belgelerin sisteme yüklenmesi ve işverenin başvuruyu
onaylamasıyla,
b) Bir işverenin
bulunmadığı çalışma izni başvurusunda yabancının istenen bilgi ve belgeleri
sisteme yüklemesi ve başvuruyu onaylamasıyla,
çalışma izni
başvurusu tamamlanır.
İlgili
mercilerden görüş alınması
MADDE 18 –
(1) Genel Müdürlük, çalışma izni başvurularının değerlendirilmesi sürecinde
gerek görülen hâllerde, ilgili kamu kurum ve kuruluşları ile kamu kurumu
niteliğindeki meslek kuruluşlarının görüşlerini alır.
(2) İlgili
merciinin görüş oluşturmasına esas teşkil edecek bilgi ve belgeler, temel
hak ve özgürlüklere dayalı olarak ve gizlilik gözetilerek Genel Müdürlükçe
belirlenir.
(3) Görüş, bilgi
ve belge taleplerinin sistem veya elektronik tebligat adresi üzerinden
yapılması esastır. Bunun mümkün olmaması durumunda resmi yazışma usulü
kullanılır. İlgili merciler görüşlerini en geç on beş gün içinde Bakanlığa
bildirir ya da zorunluluk halinde on beş günü geçmemek üzere ek süre
talebinde bulunabilir. Süresi ve verilen ek süre içinde bildirilmeyen
görüşler Genel Müdürlükçe olumlu kabul edilir.
(4) Milli
güvenliğe ve kamu düzenine ilişkin hususlar saklıdır.
Eksik bilgi,
belge tespiti ve talebi
MADDE 19 –
(1) Başvuruda eksik bilgi veya belgelerin tespit edilmesi hâlinde
başvurunun değerlendirilmesi ertelenir. Eksikliklerin tamamlanması için
başvuru sahibinden sistem üzerinden ve elektronik tebligat adresi
aracılığıyla bilgi veya belge talep edilir.
(2) Bilgi veya
belge eksikliklerinin tamamlanması, mücbir bir sebebin varlığının resmî bir
makamdan belgelendirildiği hâller dışında otuz günü aşamaz. Otuz günlük
süre bilgi ve belge talebinin yapıldığı tarihten itibaren başlar.
Ön izin
MADDE 20 –
(1) Mesleki yeterlilik gerektiren sağlık ve eğitim hizmetlerinde çalışacak
yabancılar ile 4/11/1981 tarihli ve 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 34
üncü maddesi uyarınca çalışacak yabancı öğretim elemanları için yapılan
çalışma izni ve süre uzatma başvurusunda, ön izin için talep Genel
Müdürlükçe ilgili mercie sistem üzerinden iletilir.
(2) Sağlık
hizmetlerinde Sağlık Bakanlığı, eğitim hizmetlerinde Millî Eğitim Bakanlığı
ve yabancı öğretim elemanları için Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı bu
hizmetlerde mesleki faaliyette bulunacak yabancılara ön izin vermeye
yetkilidir.
(3) İlgili
merciler ön izin değerlendirmesine esas olacak bilgi ve belgeleri veya bu
bilgi ve belgelerde yapacakları değişiklikleri Genel Müdürlüğün görüşünü
alarak belirler ve Genel Müdürlüğe bildirir.
(4) Kanunun 8
inci maddesi kapsamında ön izin verilen yabancı adına yapılan çalışma izni
başvurusunun değerlendirilmesinde, yabancının yapacağı meslek veya görev
için gerekli nitelik ve uzmanlığa sahip olup olmadığına ilişkin Genel
Müdürlükçe değerlendirme yapılmaz.
(5) Genel
Müdürlük, birinci fıkra kapsamı dışında ön izin alınması gereken meslekleri
belirlemeye yetkilidir. Bu kapsamda belirlenen meslekler resmi internet
sayfasında duyurulur.
(6) Genel
Müdürlük Kanunun 8 inci maddesi kapsamındaki meslekler dışındaki
başvuruların değerlendirilmesinde yabancının sahip olduğu mesleki
yeterliliği kanıtlayıcı her türlü bilgi ve belgeyi talep etme, söz konusu
belgeleri kontrol edip uygun bulmaya veya reddetmeye yetkilidir.
Çalışma izni
başvurusunun değerlendirilmesi
MADDE 21 –
(1) Çalışma izni başvuruları Genel Müdürlükçe belirlenen çalışma izni
değerlendirme kriterlerine göre değerlendirilir.
(2) Usulüne uygun
olarak tamamlanan başvuruların değerlendirilmesi, bilgi ve belgelerin tam
olması kaydıyla otuz gün içinde tamamlanır. Otuz günlük süre başvurunun
sistem üzerinden tamamlandığı veya ek bilgi ve belge talebi olması halinde
talep edilen bilgi ve belgelerin sistem üzerinden yüklendiği tarihten
itibaren başlar.
(3) Adına çalışma
izni başvurusu yapılan yabancılar veya işverenleri, gerekli görülmesi
halinde Genel Müdürlüğe davet edilebilir.
Çalışma izni
değerlendirme kriterleri
MADDE 22 –
(1) Genel Müdürlük, çalışma izni başvurularının değerlendirilmesinde;
a) Yabancının
eğitimi, iş yerinde alacağı görev, mesleki bilgi ve tecrübesi, işyerinde
alacağı görev ile mesleki bilgisi ve tecrübesi arasındaki uyum, ücreti,
bildiği diller ve benzeri,
b) Yabancının
ortağı olduğu veya istihdam edileceği tüzel kişiliğin ödenmiş sermayesi, öz
kaynağı, brüt satışı, ihracat ile yatırım miktarları, faaliyet alanı,
faaliyet gösterdiği sektör veya coğrafi alan, toplam istihdam düzeyi,
toplam istihdamı içerisindeki Türk ve yabancı çalışanların oranı, yatırım
ve istihdam düzeyine ilişkin kısa ve orta vadeli taahhütleri ve benzeri,
c) Uluslararası
işgücü politikasına uygunluk bakımından işgücü piyasası araştırmaları ve
analizleri ve bu kapsamda hazırlanacak pozitif ve negatif işgücü
değerlendirme listeleri, milli güvenlik ve kamu düzeni, karşılıklılık
ilkesi doğrultusunda yabancının vatandaşı olduğu ülke ile ikili ilişkiler,
Türkiye’nin taraf olduğu ikili veya çok taraflı anlaşmalar ve uluslararası
sözleşmeler ve benzeri,
ç) Çalışma izni
talep edilen iş ve meslek için ülke içinde aynı işi yapacak aynı niteliğe
sahip kişinin bulunup bulunmadığına ilişkin Türkiye İş Kurumu kayıtları ve
benzeri,
hususları dikkate
alarak kriterler belirler.
(2) Genel
Müdürlük birinci fıkra kapsamında oluşturulan değerlendirme kriterlerini;
a) İleri
teknoloji gerektiren işler, ülke ekonomisine yüksek katkı yapacağı veya
yüksek sayıda istihdam yaratacağı taahhüt edilen yatırımlar, uluslararası
sözleşmelere dayalı veya kamu kurum ve kuruluşlarınca yürütülen ve kamu
yararı gözetilen projeler,
b) Değerlendirme
kriterlerinden muaf tutulanlar hariç olmak üzere bu Yönetmeliğin dördüncü
bölümü kapsamında sayılan yabancılar,
c) Çalışma izni
türleri, il, bölge, faaliyet alanı, meslek ve benzeri sınıflandırmalar,
temelinde farklı
olarak belirleyebilir.
(3) Genel
Müdürlük, belirlenen kriterler doğrultusunda puanlama sistemleri
hazırlamaya ve bu kapsamda yapılan düzenlemeleri altı aylık dönemler
halinde güncelleyerek resmi internet sayfasında yayımlamaya yetkilidir.
(4) Aşağıda
belirtilen yabancılara ilişkin çalışma izni başvuruları, değerlendirme
kriterlerine tabi tutulmayabilir:
a) Anne, baba
veya çocuğu Türk vatandaşı olan yabancılar.
b) İnsani ikamet
izni verilmiş olan yabancılar.
c) İnsan ticareti
mağduru olarak ikamet izni verilmiş olan veya 17/3/2016 tarihli ve 29656
sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İnsan Ticaretiyle Mücadele ve Mağdurların
Korunması Hakkında Yönetmelik uyarınca mağdur destek programından
yararlanan yabancılar.
ç) Vatansız Kişi
Kimlik Belgesi sahibi yabancılar.
d) Bilim ve
teknolojiye katkısı, yatırım veya ihracat düzeyi, sağlayacağı istihdamın
büyüklüğü ve benzeri özellikleri itibarıyla nitelikli yatırımcı olduğu
ilgili kamu kurum ve kuruluşlarınca bildirilen yabancılar.
e) Genel
Müdürlükçe uygun bulunacak diğer yabancılar.
Çalışma izni
başvurusunun reddi
MADDE 23 –
(1) Çalışma izni başvurusunun değerlendirilmesi neticesinde;
a) Uluslararası
işgücü politikasına uygun olmayan,
b) Sahte veya yanıltıcı
bilgi ve belgelerle yapıldığı tespit edilen,
c) Yabancı
istihdam edilmesine ilişkin gerekçesi yeterli görülmeyen,
ç) Özel
kanunlarda Türk vatandaşlarına hasredilen iş ve meslekler için yapılan,
d) Gerekli
nitelik ve uzmanlığı taşımadığı anlaşılan yabancılara ilişkin olan,
e) Genel
Müdürlükçe belirlenen değerlendirme kriterlerini karşılamayan,
f) Türkiye’ye
girmelerine izin verilmeyecek, vize verilmeyecek veya sınır dışı etme
kararı alınmış yabancılardan olduğu İçişleri Bakanlığınca bildirilen yabancılara
ilişkin olan,
g) Milli
güvenlik, kamu düzeni veya kamu sağlığı açısından Türkiye’de çalışmasında
sakınca görülen yabancılara ilişkin olan,
ğ) Dışişleri
Bakanlığının uygun görüşü olması durumu hariç, Türkiye Cumhuriyetinin
tanımadığı veya diplomatik ilişkisinin bulunmadığı ülke vatandaşları için
yapılan,
h) 17 nci
maddenin ikinci fıkrası uyarınca süresi içerisinde tamamlanmayan, 19 uncu
maddenin ikinci fıkrası uyarınca süresi içerisinde eksiklikleri
giderilmeyen ve 27 nci maddenin birinci fıkrası uyarınca süresi içinde
uzatma başvurusu yapılmayan,
ı) 19 uncu
maddenin birinci fıkrası kapsamında ek bilgi veya belge talebinin
gerçekleştirilmesinin mümkün olmadığı,
i) 48 inci
maddenin birinci fıkrasının (ö) bendi kapsamında çalışma izni muafiyeti
alarak çalışan yabancıların yurt içinden aynı statüde olmayan bir işverene
bağlı çalışmak üzere yaptıkları,
j) Çalışma izni
harcı ve değerli kâğıt bedeli yatırılması bildirimi tarihinden itibaren
otuz gün içerisinde harç ve değerli kâğıt bedeli yatırılmayan,
k) Kanun ve bu
Yönetmelikte düzenlenen hükümlere aykırı olarak yapılan,
başvurular
reddedilir.
Çalışma izni
verilmesi
MADDE 24 –
(1) Başvurunun olumlu değerlendirilmesi hâlinde yabancıya çalışma izni
verilir.
(2) Turkuaz kart,
bağımsız çalışma izni ve süresiz çalışma izni bir işverene bağlı olmaksızın
yabancı adına düzenlenir.
(3) Bir işverene
bağlı çalışan yabancıya verilen çalışma izni, iş veya hizmet sözleşmesinin
süresini aşmamak koşuluyla, gerçek veya tüzel kişiye ya da kamu kurum veya
kuruluşuna ait belirli bir işyerinde veya bunların aynı işkolundaki
işyerlerinde belirli bir işte çalışmak şartıyla ilk başvuruda en çok bir
yıl süreyle geçerli olmak üzere düzenlenir.
(4) Çalışma izni,
adına bağımsız çalışma izni başvurusu yapılan yabancılar ile bu Yönetmeliğin
dördüncü bölümünde çalışma izni süresi bakımından istisna tanınmış
yabancılar bakımından üçüncü fıkrada yer alan süre sınırlamalarına tabi
olmaksızın süreli olarak düzenlenir.
(5) Çalışma izni
yabancının pasaport veya pasaport yerine geçen belgelerinin geçerlilik
süresinden altmış gün daha kısa süreli olarak düzenlenir.
Çalışmaya
başlama
MADDE 25 –
(1) Yurtiçinden yapılan başvurularda yabancının, çalışma izninin başlangıç
tarihinden itibaren bir ay içerisinde ilgili mevzuat kapsamında
yükümlülüklerini yerine getirmek suretiyle çalışmaya başlaması zorunludur.
(2) Yurtdışından
yapılan başvurularda yabancının yurda giriş tarihinden itibaren bir ay
içerisinde ve her halükarda çalışma izninin başlangıç tarihinden itibaren
altı ay içerisinde ilgili mevzuat kapsamında yükümlülüklerini yerine
getirmek suretiyle çalışmaya başlaması zorunludur.
(3) Çalışma izin
belgesinin işverene tebliğ tarihi ile çalışma izni başlangıç tarihinin
farklı olması halinde çalışma izin belgesinin işverene tebliğ tarihinden
itibaren bir ay içinde Sosyal Güvenlik Kurumuna yapılan bildirimler
süresinde yapılmış sayılır.
Şube veya
görev değişikliği
MADDE 26 –
(1) Bir işverene bağlı olarak çalışma izni verilen yabancının aynı işverene
ait işyerinde farklı bir görevde veya bu işverenin aynı iş kolundaki diğer
şubelerinde çalışabilmesi için;
a) Değişiklik
talebini içeren başvurunun işverence sistem üzerinden Bakanlığa iletilmesi,
b) Çalışılacak
yeni şubenin işverenin ticaret siciline kayıtlı olması,
c) Yabancının
yapacağı işin mesleki yeterlilik veya ön izin gerektirmemesi ve mevcut
işiyle benzer veya uyumlu olması,
ç) Yapılacak
başvurunun Genel Müdürlükçe uygun bulunması,
gerekir.
(2) Aynı
işverenin diğer bir ildeki şubesinde çalışmak üzere yapılacak işyeri veya
görev değişikliği başvurusu uygun bulunan yabancının çalışma izni belgesi
Bakanlıkça yenilenir.
(3) Turkuaz Kart,
bağımsız çalışma izni ve süresiz çalışma izninde işyeri veya görev
değişikliği, en geç yeni işyerinde çalışmaya başlamadan on gün önce yabancı
tarafından Bakanlığa bildirilir.
(4) Başvuruda yer
alması gereken hususlar ve uygulama esasları Genel Müdürlükçe belirlenir.
Çalışma izni
süre uzatma başvurusu
MADDE 27 –
(1) Çalışma izni süre uzatma başvurusu, çalışma izni süresinin dolmasına
altmış gün kalmasından itibaren ve her halükarda çalışma izni süresi
dolmadan sistem üzerinden yapılır.
(2) Bir işverene
bağlı çalışan yabancı adına yapılan çalışma izni süre uzatma başvurusu
olumlu değerlendirilen yabancının çalışma izin süresi, aynı işverene bağlı
olarak ilk süre uzatma başvurusunda en çok iki yıl, sonraki süre uzatma
başvurularında ise en çok üç yıla kadar uzatılır.
(3) Farklı bir
işverene bağlı çalışmak üzere süre uzatma başvurusu yapılması halinde bu
başvuru, ilk başvuru usul ve esaslarına tabi olarak değerlendirilir.
(4) Bağımsız
çalışma izni ve dördüncü bölümde çalışma izni süresi bakımından istisna
tanınmış yabancılar için yapılacak süre uzatma başvurularının olumlu
değerlendirilmesi halinde çalışma izni, ikinci fıkrada yer alan süre
sınırlamalarına tabi olmaksızın süreli olarak uzatılır.
(5) Adına çalışma
izni süre uzatma başvurusu yapılan yabancılar, izin süresinin sona erdiği
tarihten itibaren başvurunun değerlendirilmesi süresince ve her halükarda
doksan günü geçmemek ve yapılan iş ile çalışılan işyerinin değişmemesi
kaydıyla çalışmaya devam edebilir. Bu süre boyunca yabancının ve işverenin
çalışma izninden doğan hak ve yükümlülükleri aynı şekilde devam eder.
(6) Beşinci fıkra
kapsamında çalışma izni süre uzatma başvurusunu tamamlayanlara talep
etmeleri halinde, sistem üzerinden, herhangi bir harç ya da ücrete tabi
olmayan ve şekli ve içeriği Genel Müdürlükçe belirlenen çalışma izni süre
uzatma müracaat belgesi verilir.
(7) Çalışma izni
süre uzatma başvurusunun olumlu değerlendirilmesi halinde, uzatılan çalışma
izninin süresi, önceki sürenin sona erdiği günü takip eden gün itibarıyla
başlatılır.
Süresiz
çalışma izni
MADDE 28 –
(1) Türkiye’de uzun dönem ikamet izni veya en az sekiz yıl kanuni çalışma
izni olan yabancılar süresiz çalışma iznine başvurabilir. Ancak, yabancının
başvuru şartlarını taşıması süresiz çalışma izni verilmesi hususunda
yabancıya mutlak hak sağlamaz.
(2) Süresiz
çalışma izni, ilgili mevzuat hükümlerine uyulması ve yeni işyerinde
çalışmaya başlamadan en geç on gün önce Bakanlığa bildirim yapılması
kaydıyla yabancıya bağımsız veya bir ya da birden fazla işverene bağlı
olarak çalışma hakkı verir.
(3) Süresiz
çalışma izni olan yabancı, uzun dönem ikamet izninin sağladığı tüm
haklardan yararlanır. Süresiz çalışma izni olan yabancı, özel kanunlardaki
düzenlemeler hariç, sosyal güvenliğe ilişkin kazanılmış hakları saklı
kalmak ve bu hakların kullanımında ilgili mevzuat hükümlerine tabi olmak
şartıyla, Türk vatandaşlarına tanınan haklardan yararlanır. Süresiz çalışma
izni olan yabancının seçme, seçilme ve kamu görevlerine girme hakkı ile
askerlik hizmeti yapma yükümlülüğü yoktur.
(4) Süresiz
çalışma izni belgeleri çalışma izni başlangıç tarihi itibarıyla her beş
yılın sonunda yenilenir. Belge yenileme başvurusu süresiz çalışma izni
başlangıç tarihinden itibaren beş yıllık sürenin dolmasından önceki altı ay
içerisinde ve her halükarda süre dolmadan yapılır. Bu başvurunun usulü ile
başvuruda ibrazı gereken belgeler Genel Müdürlükçe belirlenerek resmi
internet sayfasında yayımlanır.
Bağımsız
çalışma izni
MADDE 29 –
(1) Aşağıda sayılan yabancılara bağımsız çalışma izni verilebilir:
a) Genel
Müdürlükçe belirlenecek profesyonel meslek mensupları.
b) Türkiye’de
gerçekleştireceği faaliyetleri 48 inci maddenin birinci fıkrası kapsamında
öngörülen süreleri aşacak şekilde hizmet sunumunda bulunacak bağımsız veya
yurt dışında kurulu bir işverene bağlı çalışan sınırötesi hizmet
sunucuları.
c) 13/1/2011
tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununa göre kurulmuş olan; limited şirketlerin
şirket ortağı olan müdürü, anonim şirketlerin şirket ortağı olan yönetim
kurulu üyesi, sermayesi paylara bölünmüş komandit şirketlerin yönetici olan
komandite ortağı olan yabancılar.
ç) 6102 sayılı Kanuna
göre kurulmuş olan diğer şirketlerin şirket ortağı ve yöneticisi olan
yabancılar.
(2) Birinci
fıkranın (a) bendi kapsamındaki yabancılardan bağımsız çalışma izni olanlar
mesleğiyle uyumlu olmayan işleri yapamazlar.
(3) Birinci fıkra
kapsamında bağımsız çalışma izni verilen yabancılara, ilgili mevzuat
hükümlerine uyulması ve sistem üzerinden başvuru yapılması kaydıyla birden
fazla işyerinde çalışma hakkı verilebilir. Başvuruda yer alması gereken
hususlar ve uygulama esasları Genel Müdürlükçe belirlenir.
(4) Birinci fıkra
kapsamındaki yabancılardan çalışma izni başvurusunu tamamlayanlara herhangi
bir harç ya da ücrete tabi olmayan bağımsız çalışma izni müracaat belgesi
verilebilir.
(5) Bağımsız
çalışma izni başvurularının uluslararası işgücü politikası doğrultusunda
değerlendirilmesinde, yabancının; eğitim düzeyi, mesleki deneyimi, bilim ve
teknolojiye katkısı, Türkiye’deki faaliyetinin veya yatırımının ülke
ekonomisine ve istihdama etkisi, yabancı şirket ortağı ise sermaye payı ve
diğer benzeri hususlar dikkate alınır.
Çalışma
izninin askıya alınması
MADDE 30 –
(1) İş veya hizmet sözleşmesinin ücretsiz izin yoluyla askıya alınması ve
ücretsiz iznin sonlanması durumlarının işverence en az bir gün önceden
Bakanlığa bildirilmesi zorunludur.
(2) Bir işverene
bağlı olarak verilen çalışma izninde, iş kazası, hastalık, analık, zorunlu
kamu hizmeti gibi ücretsiz izin verilmesini zorunlu kılan haller hariç
olmak üzere işveren ve yabancının karşılıklı anlaşması suretiyle en fazla
doksan gün iş veya hizmet sözleşmesinin ücretsiz izin yoluyla askıya
alınması durumunda bu durumun birinci fıkra kapsamında bildirilmesi halinde
çalışma izni askıya alınır ve çalışma izni ücretsiz izin süresince askıda
kalır.
(3) Süresiz
çalışma izni belgesinin izin başlangıç tarihinden itibaren beş yıllık
sürenin sonunda yenilenmemiş olması durumunda süresiz çalışma izni askıya
alınır ve belgenin yenilenmesine kadar askıda kalır.
(4) Çalışma
izninin askıya alınması halinde bu çalışma iznine bağlı olarak doğan;
a) Çalışma hakkı,
iznin askıya alınması tarihinden itibaren,
b) İkamet hakkı,
iznin askıya alınmasını takip eden on günlük sürenin tamamlanmasından
itibaren,
askı halinin son
bulduğu tarihe kadar kullanılamaz.
(5) Çalışma
izninin askıya alınabileceği meslek ve sektörler Genel Müdürlükçe
belirlenir.
Çalışma
izninin sınırlandırılması
MADDE 31 – (1)
Türkiye’nin taraf olduğu ikili veya çok taraflı sözleşmelerle sağlanan
haklar saklı kalmak kaydıyla ve karşılıklılık ilkesi çerçevesinde çalışma
izinleri Bakanlık tarafından; işgücü piyasasındaki durum ve çalışma
hayatındaki gelişmeler, istihdama ilişkin sektörel ve ekonomik konjonktür
koşullarının gerekli kıldığı hâllerde, belirli bir süre için tarım, sanayi
veya hizmet sektörleri, belirli bir meslek, işkolu veya mülki ve coğrafi
alan itibarıyla sınırlandırılabilir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Çalışma İzninde İstisnalar
Nitelikli
işgücü ve nitelikli yatırımcı
MADDE 32 –
(1) Genel Müdürlük nitelikli işgücünün tespitinde yabancının aşağıdaki
şartlardan en az üçünü karşılamasını arar:
a) Saygın bir
yükseköğretim kurumunda öğrenim görmüş olması.
b) Yıllık toplam
ücretinin, Sosyal Güvenlik Kurumunca belirlenen prime esas kazanç üst
sınırının on iki katına eşit veya üzerinde olması.
c) Ar-Ge veya
tasarım alanında mesleki tecrübeye sahip olması.
ç) Ulusal ya da
uluslararası alanda bilinen yükseköğretim kurumlarında veya bilim ve
teknoloji alanında öne çıkmış kuruluşlarda mesleki tecrübe sahibi olması.
d) Anadil dışında
Genel Müdürlükçe belirlenecek yabancı dilleri ileri düzeyde bilmesi.
e) Genel Müdürlük
tarafından ülke kalkınması için stratejik olduğu değerlendirilen
sektörlerde çalışacak olması.
f) Genel
Müdürlükçe uluslararası işgücü politikasına göre belirlenecek diğer
koşullara sahip olması.
(2) Genel Müdürlük
nitelikli yatırımcının tespitinde aşağıdaki şartlardan en az üçünün
karşılanmasını veya en fazla iki yıl içerisinde gerçekleştirileceğinin
taahhüt edilmesini arar:
a) Yatırım
sermaye tutarının bir milyon Türk Lirası veya üzerinde olması.
b) İhracat
tutarının yıllık bir milyon beş yüz bin Türk Lirası veya üzerinde olması.
c) En az on Türk
vatandaşının doğrudan ve sürekli istihdam edilmesi.
ç) Genel Müdürlük
tarafından ülke kalkınması için stratejik olduğu değerlendirilen
sektörlerde yatırım yapılması.
d) Yatırım
bünyesinde ilgili mevzuata uygun Ar-Ge veya tasarım merkezi kurulması.
e) Yatırımın
Genel Müdürlük tarafından kalkınmada öncelikli olarak değerlendirilen
bölgelere yapılması.
f) Türkiye’de
yatırım dışında maddi değeri iki milyon Türk Lirası veya üzerinde taşınır
veya taşınmaza ya da fikri veya sınaî mülkiyet haklarına sahip olunması.
g) Genel
Müdürlükçe uluslararası işgücü politikasına göre belirlenecek diğer
koşullara sahip olunması.
(3) Yatırımın çok
ortaklı olması halinde ikinci fıkranın (a), (b), (c) ve (f) bentlerinde yer
alan hususların belirlenmesinde adına çalışma izni başvurusu yapılan
yabancının ortaklık payı esas alınır.
(4) İkinci fıkra
kapsamında yer alan taahhütlerin takibi için Genel Müdürlükçe gerekli
görülen her türlü bilgi ve belge istenebilir. İstenen bilgi ve belgelerin
iki ay içerisinde Genel Müdürlüğe sunulması gerekir.
(5) İkinci fıkra
kapsamında yatırımcıların niteliğinin tespitinde kullanılan ve Türk Lirası
olarak belirtilen değerler, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere o
yıl için 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298
inci maddesi hükmü uyarınca tespit ve ilan edilen yeniden değerleme
oranında artırılarak uygulanır.
(6) Nitelikli
işgücü ve nitelikli yatırımcı sayılan yabancıların çalışma izinleri beş
yıla kadar düzenlenebilir.
Belirli süreli
projelerde istihdam edilecek yabancılar
MADDE 33 –
(1) Belirli bir süre için Türkiye’de kamu kurum ve kuruluşlarınca
gerçekleştirilen veya Genel Müdürlükçe ülke ekonomisine yüksek katkı
sağlayacağı veya yüksek sayıda istihdam yaratacağı değerlendirilen bir
projede istihdam edilen yabancıların çalışma izinleri, iş veya hizmet
sözleşmesinin süresini aşmamak üzere üç yıla kadar düzenlenebilir.
Türk soylu
yabancılar
MADDE 34 –
(1) İçişleri veya Dışişleri Bakanlığı tarafından Türk soylu olduğu
bildirilen yabancılar, Türk vatandaşlarına hasredilen iş ve meslekler için
25/9/1981 tarihli ve 2527 sayılı Türk Soylu Yabancıların Türkiye’de Meslek
ve Sanatlarını Serbestçe Yapabilmelerine, Kamu, Özel Kuruluş veya İşyerlerinde
Çalıştırılabilmelerine İlişkin Kanunun 1 inci ve 3 üncü maddeleri
kapsamında Türkiye’de ihtiyaç duyulan meslek ve sanat dallarında çalışmak
üzere başvuru yapabilir.
(2) Birinci fıkra
kapsamında yapılan çalışma izni başvurularında Kanun ve 2527 sayılı Kanun
hükümleri çerçevesinde İçişleri ve Dışişleri Bakanlıkları ile diğer ilgili
bakanlık ve kuruluşların görüşleri alınır.
(3) Birinci fıkra
kapsamında ve diğer meslek ve sanat dallarında çalışmak üzere yapılan
çalışma izin başvuruları uluslararası işgücü politikasına göre
değerlendirilir. Yabancının başvuru şartlarını taşıması çalışma izni
düzenlenmesi hususunda yabancıya mutlak hak sağlamaz.
(4) 2527 sayılı
Kanunun 1 inci maddesinde öngörülen Türk vatandaşlarına hasredilen iş ve
mesleklerden ihtiyaç duyulan meslek ve sanatları; istihdam ve çalışma
hayatına ilişkin gelişmeler, sektörel ve ekonomik dönemsel değişiklikleri
ve gerektiğinde ilgili kamu kurum ve kuruluşları ile meslek kuruluşlarının
görüşlerini alarak belirlemeye Genel Müdürlük yetkilidir.
(5) Türk soylu
yabancı adına yapılan çalışma izni başvurusu bakımından çalışma izinleri,
iş veya hizmet sözleşmesinin süresini aşmamak üzere beş yıla kadar
düzenlenebilir.
Kuzey Kıbrıs
Türk Cumhuriyeti vatandaşları
MADDE 35 –
(1) Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti vatandaşları Türkiye’de kamu kurum ve
kuruluşlarında çalışma izni almadan çalışabilirler ancak kamu kurum ve
kuruluşları dışında çalışacakların çalışma izni almaları zorunludur.
(2) Kuzey Kıbrıs
Türk Cumhuriyeti vatandaşı adına yapılan çalışma izni başvurusu bakımından:
a) 22 nci madde
kapsamında oluşturulan değerlendirme kriterleri uygulanmaz.
b) Çalışma
izinleri, iş veya hizmet sözleşmesinin süresini aşmamak üzere beş yıla
kadar düzenlenebilir.
Türk vatandaşı
ile evli olan yabancılar
MADDE 36 –
(1) Bir Türk vatandaşı ile en az üç yıl süreyle Türkiye’de evlilik birliği
içinde yaşayan yabancı adına yapılan çalışma izni başvurusu bakımından
çalışma izinleri, iş veya hizmet sözleşmesinin süresini aşmamak üzere üç
yıla kadar düzenlenebilir.
Yabancı devletlerin
ve uluslararası kuruluşların Türkiye’deki temsilciliklerinde diplomatik
dokunulmazlığı olmadan çalışan yabancılar
MADDE 37 –
(1) Yabancı devletlerin ve uluslararası kuruluşların Türkiye’deki
temsilciliklerinde diplomatik dokunulmazlığı olmadan çalışan yabancı adına
yapılan çalışma izni başvurusunun değerlendirilmesinde Dışişleri
Bakanlığının olumlu görüşü aranır.
Bilimsel,
kültürel, sanatsal veya sportif başarısı ile uluslararası düzeyde temayüz
etmiş yabancılar
MADDE 38 –
(1) Alanındaki başarısı ile uluslararası düzeyde temayüz etmiş olarak
bilimsel, kültürel, sanatsal veya sportif amaçla Türkiye’ye gelen yabancı
adına yapılan çalışma izni başvurusu bakımından:
a) 22 nci madde
kapsamında oluşturulan değerlendirme kriterleri uygulanmaz.
b) Çalışma izinleri,
iş veya hizmet sözleşmesinin süresini aşmamak üzere üç yıla kadar
düzenlenebilir.
c) Başvurunun
değerlendirilmesinde ilgili mercilerin görüşü alınabilir.
Yabancı
öğretim elemanları
MADDE 39 –
(1) 2547 sayılı Kanunun 34 üncü maddesi uyarınca çalışacak yabancı öğretim
elemanlarına çalışma izni, Yükseköğretim Kurulu Başkanlığının ilgili
mevzuata göre vereceği ön izne istinaden Bakanlıkça verilir.
(2) Yabancı
öğretim elemanı adına yapılan çalışma izni başvurusu bakımından:
a) Başvuru
yabancıyı istihdam edecek yükseköğretim kurumu tarafından sistem üzerinden
yapılır.
b) 22 nci madde
kapsamında oluşturulan değerlendirme kriterleri uygulanmaz.
c) Çalışma
izinleri, iş veya hizmet sözleşmesinin süresini aşmamak üzere üç yıla kadar
düzenlenebilir.
Ar-Ge, yenilik
veya tasarım personeli olarak çalışacak yabancılar
MADDE 40 –
(1) 28/2/2008 tarihli ve 5746 sayılı Araştırma, Geliştirme ve Tasarım
Faaliyetlerinin Desteklenmesi Hakkında Kanun kapsamında Ar-Ge merkezi veya
tasarım merkezi olan firmalarda ve 26/6/2001 tarihli ve 4691 sayılı
Teknoloji Geliştirme Bölgeleri Kanunu kapsamında kurulan teknoloji
geliştirme bölgeleri ve ihtisas teknoloji geliştirme bölgelerinde faaliyet
gösteren işletmelerde Ar-Ge, yenilik ve tasarım personeli olarak çalışacak
yabancı adına yapılan çalışma izni başvurusu bakımından Sanayi ve Teknoloji
Bakanlığının olumlu görüşü aranır.
Kültür ve
Turizm Bakanlığında çalışacak yabancı uzmanlar
MADDE 41 –
(1) Kültür ve Turizm Bakanlığı bünyesinde özel kanunlar uyarınca
görevlendirilecek yabancı uzmanlar Bakanlıktan çalışma izni alındıktan
sonra göreve başlayabilirler.
(2) Birinci fıkra
kapsamındaki yabancılar adına yapılan çalışma izni başvurusunda 22 nci
madde kapsamında oluşturulan değerlendirme kriterleri uygulanmaz.
Yabancı
mühendis ve mimarlar
MADDE 42 –
(1) Öğrenimlerini Türkiye’de bir yükseköğretim kurumunun mühendislik ve
mimarlık fakültelerinde veya yurt dışında ilgili ülke makamları ve
Yükseköğretim Kurulu tarafından tanınmış bir yükseköğretim kurumunda tamamlayarak
mühendis ve mimar unvanlarını almış olan yabancılar bu Kanuna göre proje
bazlı ve geçici süre ile çalışma izni alarak mühendislik ve mimarlık
mesleklerini icra edebilirler.
(2) Yabancı
müteahhit veya yabancı kuruluşlar, Türkiye’de Devlet daireleri ile resmî ve
özel kuruluş ve şahıslara karşı resen veya yerli kuruluşlarla birlikte
taahhüt ettikleri mühendislik veya mimarlıkla ilgili işlerde, yalnız bu işe
münhasır kalmak kaydıyla çalışma izni ile yabancı mühendis ve mimar
çalıştırabilirler. Bu kapsamdaki çalışma izni başvuruları Türk Mühendis ve
Mimar Odaları Birliğinin görüşü alınarak değerlendirilir. Bu madde uyarınca
verilecek Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği görüşünde, diplomalarını
yurt dışındaki yükseköğretim kurumlarından almış yabancı meslek
mensuplarının, 2547 sayılı Kanun uyarınca diploma denkliğinin tespitinin
yapılması şartı aranmaz.
(3) Birinci ve
ikinci fıkraların kapsamına girmeyen işlerde çalıştırılacak yabancı
mühendis ve mimarlara ilişkin çalışma izin başvuruları Türk Mühendis ve
Mimar Odaları Birliğinin görüşü alınarak sonuçlandırılır.
Yabancı
öğrenciler
MADDE 43 –
(1) Türkiye’de bir yükseköğretim kurumunda örgün öğretim programlarına
kayıtlı yabancı öğrenciler, çalışma izni almak kaydıyla çalışabilirler.
(2) Yabancı öğrencilerden
ön lisans ve lisans düzeyinde öğrenim görmekte olanlar, öğrenimlerinin ilk
yılının tamamlanmasından sonra çalışma iznine başvurabilir ve 22/5/2003
tarihli ve 4857 sayılı İş Kanunu uyarınca kısmi süreli çalışabilirler.
Örgün öğretim programlarına kayıtlı lisansüstü öğrenciler için bu
sınırlamalar uygulanmaz.
(3) Yabancı
öğrencilere verilen çalışma izinleri, geçerli öğrenci ikamet iznini ve bu
ikamet izninin sağladığı hakları sona erdirmez.
(4) Türkiye’de bir
yükseköğretim kurumunda örgün öğretim programlarına kayıtlı yabancı
öğrenciler ile yükseköğrenimini tamamlayan yabancılardan mezuniyet
tarihinden itibaren bir yıl içinde yapacakları başvurularının il, süre,
sektör, işkolu, iş ve meslek, izin türü, mülki veya coğrafi alan,
yabancının öğrenim gördüğü veya mezun olduğu bölüm ve benzeri hususlar ile
Göç Kurulu kararları ve uluslararası işgücü politikası uyarınca
değerlendirilmesi ve sınırlandırılmasına ilişkin usul ve esaslar Genel
Müdürlükçe belirlenir.
Dışişleri
Bakanlığınca bildirilecek çalışma izni başvuruları
MADDE 44 –
(1) Aşağıda sayılan yabancılar çalışma izni alarak çalışabilirler:
a) Yabancı
ülkelerin Türkiye’deki diplomatik ve konsüler temsilciliklerinin 18/4/1961
tarihli Diplomatik İlişkiler Hakkında Viyana Sözleşmesi ve 24/4/1963
tarihli Konsolosluk İlişkileri Hakkında Viyana Sözleşmesi kapsamında bağlı
birimi sayılmayan okul, kültür veya din kurumlarında görevli yabancılar.
b) Yabancı
ülkelerin Türkiye’deki diplomatik ve konsüler temsilciliklerinde diplomatik
kadro üyesi, konsolosluk memuru, idari ve teknik kadro üyesi ve konsolosluk
hizmetlisi olan kişilerin ve Türkiye’deki uluslararası kuruluşlarda
uluslararası memur, idari ve teknik personel ve hizmet personeli olarak
görev yapan kişilerin eş ve çocukları ile karşılıklılık esasına veya ilgili
ülkeyle yapılmış bulunan ikili anlaşmaya göre belirlenmiş yakınları.
(2) Birinci fıkra
kapsamındaki yabancıların çalışma izni başvuruları ilgili kurum ve
kuruluşlarca veya diplomatik ve konsüler temsilciliklerce Dışişleri
Bakanlığına bildirilir ve Dışişleri Bakanlığınca uygun görülen başvurular
Bakanlığa iletilir.
(3) Birinci fıkra
kapsamındaki yabancılar için, işveren veya bir işverene bağlı olmaksızın
çalışılacaksa yabancı tarafından ayrıca sistem üzerinden çalışma izni
başvurusu yapılır.
(4) Başvurunun
değerlendirilmesinde İçişleri Bakanlığının olumlu görüşü aranır.
(5) Başvurusu
olumlu değerlendirilen yabancılara düzenlenecek çalışma izni için gerekli
harç ve değerli kâğıt bedelleri işverenlerce veya işverene bağlı
çalışılmayacaksa yabancı tarafından ödenir.
Sınırötesi
hizmet sunucusu
MADDE 45 –
(1) Yapılacak işin geçici nitelikte olması koşuluyla;
a) Ücretini
Türkiye dışında bir kaynaktan alan;
1) Toplantı,
seminer, konferans veya ticari fuarlara katılmak,
2) Teknik,
bilimsel ve istatistiki araştırma yapmak,
3) Pazar
araştırması ve analizleri yapmak,
4) İş teknikleri
ile ilgili hizmet içi eğitimlere katılmak,
5) Satış
temsilcisi olarak sipariş almak veya sözleşme müzakere etmek,
6) Yük ve yolcu
taşımacılığına yönelik hizmet sunmak,
7) Ekipman ve
makinaların satış sözleşmesi kapsamında kurulum, bakım, onarım ve benzeri
hizmetleri sunmak,
8) Yurt dışında
başlamış turlar için operatörlük hizmeti sunmak,
9)
Mütercim-tercümanlık hizmeti sunmak,
üzere Türkiye’ye
gelen iş ziyaretçisi,
b) Yurt dışında
kurulu bir tüzel kişiliğin çalışanı ya da bağımsız çalışan profesyonel
meslek mensubu olup Türkiye’de bir gerçek veya tüzel kişiye bir sözleşme
karşılığı doğrudan hizmet sunan,
gerçek kişi
yabancılar sınırötesi hizmet sunucusudur.
(2) Sınırötesi
hizmet sunucularından 48 inci maddenin birinci fıkrası kapsamında
düzenlenen muafiyet sürelerini aşan sürelerle Türkiye’de çalışacak olanlara
yabancının sözleşme süresini aşmamak koşuluyla en fazla üç yıla kadar
çalışma izni düzenlenebilir.
(3) Sınırötesi
hizmet sunucuları için çalışma izni süre uzatma başvurusu yapılamaz.
Şirket içi
çalışan değişimi
MADDE 46 –
(1) Bir şirketin yurtdışında kurulu bir işyerinde çalışmaktayken şirket içi
çalışan değişimi kapsamında, 6102 sayılı Kanuna göre Türkiye’de kurulu
bulunan şirketine ait bir işyerinde yönetici olarak veya uzmanlık
gerektiren işlerde çalışmak üzere görevlendirdiği yabancının çalışma izni,
iş veya hizmet sözleşmesinin süresini aşmamak üzere iki yıla kadar
düzenlenebilir.
(2) Bir şirketin
yurtdışında kurulu bir işyerinde çalışmakta iken şirket içi çalışan
değişimi kapsamında, 6102 sayılı Kanuna göre Türkiye’de kurulu bulunan
şirketine ait bir işyerinde staj yapmak üzere görevlendirdiği yabancının
çalışma izni, staj süresini aşmamak üzere bir yıla kadar düzenlenebilir.
(3) Şirket içi
çalışan değişimi kapsamında yabancı adına çalışma izni süre uzatma
başvurusu bir defaya mahsus olmak üzere yapılabilir ve çalışma izni süresi
bir yıla kadar uzatılabilir.
Turkuaz kart
MADDE 47 –
(1) Turkuaz kart başvuru, değerlendirme ve düzenleme işlemleri 14/3/2017
tarihli ve 30007 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Turkuaz Kart
Yönetmeliğinde belirlenen usul ve esaslara göre yürütülür.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Çalışma İzni Muafiyeti
Çalışma
izninden muaf tutulacak yabancılar
MADDE 48 –
(1) Özel kanunlarda yer alan hükümler ile yabancı ile işverenin diğer
kanunlardan doğan yükümlülüklerinin saklı kalması kaydıyla;
a) Bilimsel,
kültürel ve sanatsal faaliyetler kapsamında çalışacak yabancılar bir aya
kadar,
b) Türkiye’den
ihraç edilen ya da Türkiye’ye ithal edilen mal ve hizmetlerin
kullanılmasına ilişkin eğitim amacıyla veya Türkiye’ye ithal edilen makine
ve teçhizatın montajı, bakım ve onarımı, kullanımına ilişkin eğitiminin
verilmesi veya teçhizatı teslim almak veya Türkiye’de arızalanan araçların
tamiri amacıyla gelecek yabancılar toplam üç aya kadar,
c) Sınırötesi
hizmet sunucusu yabancılar üç aya kadar,
ç) 6102 sayılı
Kanuna göre kurulmuş anonim şirketlerin Türkiye’de ikamet etmeyen yönetim
kurulu üyeleri ve diğer şirketlerin yönetici sıfatı olmayan ortakları ile
bu şirketlerde ortak olmayıp en üst seviyede temsil ve ilzama yetkili olan
Türkiye’de çalışacak yabancılar üç aya kadar,
d) Yurtdışında
yerleşik olup İçişleri veya Dışişleri Bakanlığınca Türk soylu olduğu
bildirilenlerden Türkiye’de çalışacaklar üç aya kadar,
e) Sportif
faaliyetler kapsamında çalışacak yabancılar dört aya kadar,
f) Türk
üniversiteleri ile yabancı ülkelerdeki üniversiteler arasında yapılmış ve Yükseköğretim
Kurulunca onaylanmış öğrenci değişim programları kapsamında staj yapacak
yabancılar dört aya kadar,
g) Genel
Müdürlükçe belirlenen mevsimlik tarım ve hayvancılık işlerinde çalışacak
yabancılar altı aya kadar,
ğ) Belgeli turizm
işletmelerinin sınırları dışında faaliyette bulunacak fuar ve sirklerde
çalışacak yabancılar altı aya kadar,
h) Ekonomik,
sosyo-kültürel ve teknolojik alanlar ile eğitim konularında Türkiye’ye
önemli hizmet ve katkı sağlayabilecekleri ilgili kamu kurum ve
kuruluşlarınca bildirilen yabancılar altı aya kadar,
ı) Tur operatörü
temsilcisi olarak çalışacak yabancılar sekiz aya kadar,
i) Genel
Müdürlükçe uygun görülen uluslararası stajyer öğrenci değişimi, yeni mezun
stajyer değişimi veya gençlik değişimi programları kapsamında staj yapacak
yabancılar on iki aya kadar,
j) Üniversiteler
ile kamu kurum ve kuruluşlarına araştırma yapmak veya bilgi ve görgülerini
artırmak amacıyla gelen yabancılar eğitim süresiyle sınırlı olmak kaydıyla
ve her halükarda iki yıla kadar,
k) Gençlik ve
Spor Bakanlığı veya Türkiye Futbol Federasyonunun uygun görüşü olması
kaydıyla spor meşruhatlı vize ile Türkiye’ye gelen profesyonel yabancı
sporcu ve antrenörler ile spor hekimi, spor fizyoterapisti, spor
mekanisyeni, spor masözü veya masörü ve benzeri spor elemanı yabancılar
spor federasyonları ve spor kulüpleri ile olan sözleşmeleri süresince,
l)
Gemiadamlarının Eğitim, Belgelendirme ve Vardiya Standartları Hakkında
Uluslararası Sözleşme’nin I/10 Kuralına göre devletlerle yapılan ikili
protokoller gereği, ilgili idareden Uygunluk Onayı Belgesi almış Türk
Uluslararası Gemi Siciline kayıtlı ve kabotaj hattı dışında çalışan
gemilerde görev yapan yabancı gemiadamları iş veya hizmet sözleşmesi
süresince,
m) Türkiye Avrupa
Birliği Mali İşbirliği Programları kapsamında yürütülen program veya
projelerde görevlendirilen yabancılar görevleri süresince,
n) Türkiye’de bir
örgün öğretim programına kayıtlı yabancı öğrencilerden ilgili mevzuat
gereği mesleki eğitim kapsamında bir işveren yanında staj yapması zorunlu olanlar
zorunlu staj süresince,
o) Yabancı
ülkelerin Türkiye’deki diplomatik ve konsüler temsilciliklerinin bağlı
birimi olarak faaliyet gösteren okullarda, kültür kurumlarında ve din
kurumlarında görevli yabancılar görevleri süresince,
ö) Yabancı
ülkelerin Türkiye’deki diplomatik ve konsüler temsilciliklerinde diplomatik
kadro üyesi, konsolosluk memuru, idari ve teknik kadro üyesi ve konsolosluk
hizmetlisi, Türkiye’deki uluslararası kuruluşlarda uluslararası memur ve
idari ve teknik personel olarak görev yapan kişilerin özel hizmetinde
çalışan yabancılar iş veya hizmet sözleşmeleri süresince,
p) Milli Savunma
Bakanlığı bünyesinde faaliyet gösteren askeri fabrika ve tersaneler ile
Makina ve Kimya Endüstrisi Anonim Şirketi bünyesinde çalışacak yabancılar
iş veya hizmet sözleşmeleri süresince,
r) 18/6/2017
tarihli ve 7034 sayılı Türk-Japon Bilim ve Teknoloji Üniversitesinin
Kuruluşu Hakkında Kanunla kurulan Türk-Japon Bilim ve Teknoloji
Üniversitesi bünyesinde çalışacak yabancı uyruklu personel, araştırmacı veya
yöneticiler iş sözleşmeleri süresince,
s) 26/4/2014
tarihli ve 28983 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tıpta ve Diş
Hekimliğinde Uzmanlık Eğitimi Yönetmeliği uyarınca uzmanlık eğitimi alan
yabancılar eğitimleri süresince,
çalışma izni
muafiyeti kapsamında değerlendirilir.
Çalışma izni
muafiyeti başvurusu
MADDE 49 –
(1) Çalışma izni muafiyeti kapsamında olan yabancılar, çalışma izni
muafiyeti almak kaydıyla çalışabilirler.
(2) Çalışma izni
muafiyeti başvuruları yabancı tarafından yurt içinde sistem üzerinden
Bakanlığa, yurt dışında yabancının vatandaşı olduğu veya yasal olarak
bulunduğu ülkedeki Türk dış temsilciliğine yapılır. Türk dış temsilciliğine
yapılan başvurular sistem üzerinden Bakanlığa iletilir.
(3) Yurt içinden
yapılacak çalışma izni muafiyeti başvuruları, vize veya vize muafiyeti
süresinin aşılmaması kaydıyla yabancının Türkiye’ye giriş tarihinden
itibaren en geç otuz gün içinde yapılır.
(4) Çalışma izni
muafiyeti başvuruları yetkili aracı kurum tarafından da yapılabilir.
(5) 48 inci
maddenin birinci fıkrasının (o) ve (ö) bentlerinde yer alan yabancılar
bakımından;
a) Çalışma izni
muafiyeti başvuruları Dışişleri Bakanlığına yapılır ve Dışişleri
Bakanlığınca uygun görülen başvurular Bakanlığa iletilir.
b) Çalışma izni
muafiyeti düzenlenmesinde İçişleri Bakanlığının olumlu görüşü aranır.
c) Başvurusu
uygun bulunan yabancılara düzenlenecek çalışma izni muafiyeti belgesi
gerekli harç ve değerli kağıt bedellerinin işveren tarafından ödenmesi
sonrasında Dışişleri Bakanlığına gönderilir.
Çalışma izni
muafiyeti başvurusunun değerlendirilmesi
MADDE 50 –
(1) Çalışma izni muafiyeti başvuruları, başvuruya dair bilgi ve belgelerin
tam olması ve yabancının muafiyet kapsamında olduğunun tespit edilmesi
kaydıyla olumlu değerlendirilir, ihtiyaç duyulması halinde ilgili
mercilerin görüşleri alınır.
(2) Üç ay veya
daha uzun süre için yapılan çalışma izni muafiyeti başvuruları Bakanlıkça
değerlendirilir. Başvurusu olumlu değerlendirilen yabancılara çalışma izni
muafiyeti belgesi düzenlenir.
(3) Üç aya kadar
talep edilen çalışma izni muafiyeti başvuruları;
a) Yurtiçinden
yapılması halinde Bakanlıkça,
b) Yurtdışından
yapılması halinde Türk dış temsilciliğince,
değerlendirilir.
Başvurusu olumlu değerlendirilen yabancılara durumlarını gösterir belge
verilir. Bu belge için çalışma izni muafiyeti harcı ve değerli kâğıt bedeli
alınmaz. Ancak yabancının talep etmesi ve değerli kâğıt bedelinin ödenmesi
kaydıyla Bakanlıkça çalışma izni muafiyeti belgesi düzenlenebilir.
(4) Adına çalışma
izni muafiyeti başvurusu yapılan yabancılar, gerekli görülmesi halinde
Genel Müdürlüğe davet edilebilir.
Çalışma izni
muafiyetinde süreler
MADDE 51 –
(1) Çalışma izni muafiyeti 48 inci maddenin birinci fıkrası kapsamında
belirlenen süre sınırlarını aşmamak kaydıyla yabancı tarafından talep
edilen süreyle düzenlenir.
(2) Çalışma izni
muafiyeti, yabancının pasaport veya pasaport yerine geçen belgelerinin
geçerlilik süresinden altmış gün daha kısa süreli ve her yabancı için ayrı
düzenlenir.
(3) Çalışma izni
muafiyetinde süre uzatma başvurusu yapılamaz.
Çalışma izni
muafiyeti başvurusunun reddi
MADDE 52 –
(1) Çalışma izni muafiyeti başvurusu bakımından;
a) Uluslararası
işgücü politikasına uygun olmayan,
b) Sahte veya
yanıltıcı bilgi ve belgelerle yapıldığı tespit edilen,
c) Diğer
kanunlarda Türk vatandaşlarına hasredilen iş ve meslekler için yapılan,
ç) Adına çalışma
izni muafiyeti başvurusu yapılan yabancının muafiyet kapsamında olmadığı
anlaşılan,
d) Türkiye’ye
girmelerine izin verilmeyecek, vize verilmeyecek veya sınırdışı etme kararı
alınmış yabancılardan olduğu İçişleri Bakanlığınca bildirilen yabancılara
ilişkin olan,
e) Milli
güvenlik, kamu düzeni veya kamu sağlığı açısından Türkiye’de çalışmasında
sakınca görülen yabancılara ilişkin olan,
f) Dışişleri
Bakanlığının uygun görüşü olması durumu hariç, Türkiye Cumhuriyetinin
tanımadığı veya diplomatik ilişkisinin bulunmadığı ülke vatandaşları için
yapılan,
g) 48 inci
maddenin birinci fıkrasının (ö) bendi kapsamında çalışma izni muafiyeti
alarak çalışan yabancıların yurt içinden aynı statüde olmayan bir işverene
bağlı çalışmak üzere yaptıkları,
ğ) 49 uncu
maddenin üçüncü fıkrasında düzenlenen sürenin dolmasından sonra yapılan,
h) 53 üncü
maddenin birinci fıkrasında öngörülen süreler dolmadan yapılan,
ı) Ek bilgi veya
belge talebinin gerçekleştirilmesinin mümkün olmadığı,
i) Kanun ve bu
Yönetmelikte düzenlenen hükümlere aykırı olarak yapılan,
başvurular
reddedilir.
Çalışma izni
muafiyetine ilişkin diğer hususlar
MADDE 53 –
(1) 48 inci maddenin birinci fıkrasının (b) ve (c) bentleri kapsamında
çalışma izni muafiyeti verilen yabancılar için çalışma izni muafiyetinin
düzenlendiği tarihten itibaren altı aylık, diğer çalışma izni
muafiyetlerinde ise on iki aylık süre geçmedikçe aynı muafiyet kapsamında
yeni başvuru yapılamaz.
(2) Çalışma izni
muafiyeti belgesi, 48 inci maddenin birinci fıkrasında öngörülen süreler
içerisinde yabancıya ülkeye çoklu giriş çıkış imkânı sağlar.
(3) 48 inci
maddenin birinci fıkrasının (b) ve (d) bentleri kapsamındaki çalışma izni
muafiyeti parçalı olarak kullanılabilir.
(4) Çalışma izni
muafiyeti kapsamındaki çalışmanın, 48 inci maddenin birinci fıkrasında
öngörülen muafiyet sürelerini aşacak olması durumunda Bakanlıktan çalışma
izni alınması zorunludur.
(5) Politika
belgesinin oluşturulmasında dikkate alınacak hususlar göz önünde bulundurularak
Genel Müdürlük geçici süreli olmak kaydıyla ilave çalışma izni muafiyeti
düzenlemeleri yapmaya ve bu düzenlemeleri resmi internet sayfasında
yayımlamaya yetkilidir.
ALTINCI BÖLÜM
Çeşitli Hükümler
Çalışma izni
ve çalışma izni muafiyetinin düzenlenmesi ve şekli
MADDE 54 –
(1) Çalışma izni ve çalışma izni muafiyeti belgelerinin şekli ve içeriği
Genel Müdürlükçe belirlenir.
(2) Bu belgelerin
basım ve dağıtım işlemleri Bakanlıkça yerine getirilir.
Çalışma izni
ve çalışma izni muafiyetinin geçerliliği
MADDE 55 –
(1) Çalışma izni ve çalışma izni muafiyeti, izin süreleri içinde geçerli
olup bu sürelerin sona ermesi veya Genel Müdürlükçe sonlandırılması veya
iptal edilmesiyle geçerliliğini kaybeder.
Çalışma izni
ve çalışma izni muafiyetinin iptali
MADDE 56 –
(1) Yabancının veya işverenin talebi dışında çalışma izni veya çalışma izni
muafiyeti, yabancının;
a) Çalışma izni
veya çalışma izni muafiyetinin başlangıç tarihinden itibaren altı ay içinde
Türkiye’ye gelmemesi,
b) İçişleri veya
Dışişleri Bakanlığının uygun görüşünün bulunması durumu hariç, pasaportunun
veya pasaport yerine geçen belgesinin geçerlilik süresinin uzatılmaması,
c) Kanun ve bu
Yönetmelikte düzenlenen hükümlere aykırı olarak çalıştığının tespiti,
ç) Bir işverene
bağlı olarak verilen çalışma izni bakımından çalışmasının herhangi bir
nedenle sona erdiğinin tespit edilmesi,
d) Bağımsız veya
süresiz çalışma izni bakımından sağlık sebepleri veya zorunlu kamu hizmeti
gibi mücbir sebepler dışında çalışmasının aralıksız olarak üç aydan veya
bir yıl içerisinde toplam altı aydan fazla süreyle kesintiye uğradığının
tespit edilmesi,
e) Başvurusunun
sahte veya yanıltıcı bilgi ve belgelerle veya değerlendirme kriterlerinin
karşılanması amacıyla muvazaalı bir şekilde yapıldığının sonradan tespiti,
f) Kanunun 11
inci maddesi kapsamında olması ve geçiş süresi içinde talep edilen bilgi ve
belgeleri sunmaması,
g) Türkiye’ye
girmelerine izin verilmeyecek, vize verilmeyecek veya sınırdışı etme kararı
alınmış yabancılardan olduğunun İçişleri Bakanlığınca bildirilmesi,
ğ) Milli
güvenlik, kamu düzeni veya kamu sağlığı açısından Türkiye’de çalışmasında
sakınca olduğunun ilgili kamu kurum ve kuruluşlarınca bildirilmesi,
h) Sağlık
sebepleri veya zorunlu kamu hizmeti gibi mücbir sebepler dışında bir
işverene bağlı olarak verilen çalışma izinlerinde aralıksız olarak altı
aydan, bağımsız veya süresiz çalışma izinlerinde ise aralıksız olarak bir
yıldan uzun süre Türkiye dışında kalması,
ı) 25 inci madde
uyarınca çalışmaya başlamaması,
i) 30 uncu
maddenin ikinci fıkrası kapsamında çalışma izninin askıya alınmasını
gerektirir durumunun süresi içerisinde bildirilmediğinin veya çalışma
izninin doksan günden fazla süreyle askıda kaldığının tespiti,
j) 32 nci
maddenin dördüncü fıkrası kapsamında Genel Müdürlükçe talep edilen bilgi ve
belgeleri süresi içerisinde sunmaması veya taahhütlerinin
gerçekleştirilmeyeceğinin değerlendirilmesi,
k) 36 ncı madde
kapsamında verilen çalışma izni bakımından, anlaşmalı evlilik yaptığının
ilgili kamu kurum ve kuruluşlarınca bildirilmesi,
l) Uluslararası
koruma başvurusunun geri çekildiğinin veya geri çekilmiş sayıldığının,
uluslararası koruma statüsünün sona erdiğinin veya uluslararası koruma
statüsünün iptal edildiğinin İçişleri Bakanlığınca bildirilmesi,
m) 43 üncü madde
kapsamında verilen çalışma izni bakımından, öğrenci ikamet izninin iptal
edilmesi,
n) Çalışma izni
başvurusunda beyan edilen ücret tutarının altında bir ücret almasını veya
tam süreli çalışmanın kısmi süreli çalışmaya dönüştürülmesini öngören iş
veya hizmet sözleşmesi değişikliğinin çalışma izninin düzenlenmesinden
sonra yapıldığının tespit edilmesi veya 60 ıncı maddenin üçüncü fıkrasında
belirtilen haller dışında sosyal güvenlik yükümlülüklerinin eksik şekilde
yerine getirildiğinin tespit edilmesi,
o) Sosyal
güvenlik yükümlülüklerinin yerine getirilmediğinin tespiti,
ö) Süresiz
çalışma izninin kesintisiz olarak bir yıldan daha uzun süreyle askıda
kaldığının tespiti,
durumlarında
iptal edilir.
(2) İşveren veya
yabancı tarafından çalışma izni veya çalışma izni muafiyetinin iptali,
ileri tarihli olarak talep edilemez.
(3) İptal edilen
çalışma izni belgesinin çalışma izninin iptaline ilişkin bildirim
tarihinden itibaren on beş gün içinde Bakanlığa iade edilmesi zorunludur.
Çalışma
izninin mahiyeti
MADDE 57 –
(1) Bakanlıkça düzenlenen çalışma izni veya çalışma izni muafiyeti geçerli
olduğu sürece ikamet izni yerine geçer. Mülteci veya ikincil koruma statüsü
tanınan yabancılara ilişkin hükümler saklı kalmak kaydıyla yabancının
herhangi bir nedenle ikamet izni olması yabancıya çalışma hakkı sağlamaz.
(2) Çalışma izni
veya çalışma izni muafiyetinin herhangi bir nedenle geçersiz hale gelmesi
halinde buna bağlı olan ikamet hakkı sona erer.
(3) Çalışma izni
veya çalışma izni muafiyeti dışında bir nedenle Türkiye’de geçerli bir
ikamet izni olan yabancıya verilen çalışma izninin veya çalışma izni
muafiyetinin geçerliliğinin herhangi bir nedenle sona ermesi durumunda
yabancının sahip olduğu diğer ikamet izni geçersiz hale gelmez.
(4) Bir işverene
bağlı olarak verilen çalışma izni düzenlendiği işyeri ve adreste
geçerlidir.
Harç ve
değerli kâğıt bedeli
MADDE 58 –
(1) 2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanunu uyarınca çalışma izni ve
çalışma izni muafiyeti harca tabidir.
(2) 21/2/1963
tarihli ve 210 sayılı Değerli Kâğıtlar Kanunu uyarınca yabancılara
düzenlenen çalışma izni belgesi ve çalışma izni muafiyeti belgesinden
değerli kâğıt bedeli alınır.
(3) Çalışma izni
süresinin uzatılması halinde harç ve değerli kâğıt bedelinin tamamı alınır.
(4) 26 ncı
maddenin ikinci fıkrası kapsamında yenilenen çalışma izni belgesi harca
tabi olmayıp bu belge için değerli kâğıt bedeli alınır.
(5) 28 inci
maddenin dördüncü fıkrası kapsamında yenilenen süresiz çalışma izni belgesi
harca tabi olmayıp bu belge için değerli kâğıt bedeli alınır.
(6) İdarenin
kusuru nedeniyle hatalı düzenlenen çalışma izni veya çalışma izni muafiyeti
belgesinin yenilenmesi durumunda harç ve değerli kâğıt bedeli alınmaz.
(7) Kaybolma
nedeniyle çalışma izni ve çalışma izni muafiyeti belgesinin yenilenmesi
halinde harç bedelinin yarısı ve değerli kâğıt bedelinin tamamı alınır.
(8) Muafiyet
geçerlilik süresi üç aydan kısa talep edilen çalışma izni muafiyeti
başvuruları için harç bedeli alınmaz.
(9) Çalışma izni
ve çalışma izni muafiyet harcı ile değerli kâğıt bedellerinin tahsiline
ilişkin usul ve esaslar Bakanlık ile Hazine ve Maliye Bakanlığınca
müştereken belirlenir ve Genel Müdürlükçe uygulanır.
(10) Çalışma izni
ve çalışma izni muafiyeti harçlarını, harca mevzu olan işlemin yapılmasını
isteyen kişiler ödemekle mükelleftir.
Kanuni çalışma
süresinin hesaplanması
MADDE 59 –
(1) Yıllık ücretli izinler, iş kazası ve meslek hastalığı, hastalık ve
analık, geçici iş göremezlik ödenekleri alınan süreler, kanuni çalışma
süresine dâhil edilir.
(2) Birinci
fıkrada sayılanlar dışında hangi sürelerin kanuni çalışma süresinin
hesaplanmasına dâhil edileceğini belirlemeye ve resmi internet sayfasında
yayımlamaya Genel Müdürlük yetkilidir.
(3) Sürelerin
hesaplanmasında Bakanlığa başvuru tarihi esas alınır.
Sosyal
güvenlik yükümlülüğü
MADDE 60 –
(1) Çalışma izni veya çalışma izin muafiyeti bulunan yabancılara ilişkin
sosyal güvenlik yükümlülüklerinin çalışma izni veya çalışma izni muafiyet
başvurusu esnasında beyan ve taahhüt edilen ücret ve tam zamanlı çalışmaya
ilişkin usul ve esaslar üzerinden yerine getirilmesi zorunludur.
(2) Çalışma izni
veya çalışma izin muafiyeti kısmi süreli çalışmak üzere düzenlenebilir.
Kısmi süreli çalışmanın yapılabileceği sektör, iş ve meslekler Genel
Müdürlükçe belirlenerek resmi internet sayfasında yayımlanır. Bu kapsamda
bulunan yabancılara ilişkin sosyal güvenlik yükümlülükleri başvuru
esnasında ibraz edilen iş sözleşmesinde belirtilen ücret ve süreler
üzerinden yerine getirilir.
(3) Çalışma izni
veya çalışma izin muafiyeti bulunan yabancı bakımından:
a)
Yetkilendirilmiş sağlık hizmet sunucularından veya işyeri hekiminden
alınmış istirahatli olduğunu gösterir raporun bulunması,
b) 4857 sayılı
Kanunun 74 üncü maddesinde sayılan hallerin bulunması,
c) Gözaltı veya
tutukluluk hallerinin bulunması,
ç) Çalıştığı
işyerinde grev veya lokavt olması,
d) Yabancının
geçici olarak yurtdışına çıkması,
e) Çalışmaya
engel mücbir sebeplerin var olması,
f) 30 uncu madde
kapsamında çalışma izninin askıya alınmış olması,
hallerinde bu
durumu kanıtlayan belgelerin işveren veya bir işverene bağlı olmaksızın
düzenlenen çalışma izinlerinde yabancı tarafından Sosyal Güvenlik Kurumuna
ibrazı zorunludur.
(4) Çalışma
izninin düzenlenmesinden sonra çalışma izni başvurusunda beyan edilen
ücretin altında ücret ödenmesini veya tam süreli çalışmanın kısmi süreli
çalışmaya dönüştürülmesini öngören iş veya hizmet sözleşmesi değişikliği
yapılamaz.
(5) Türkiye’nin
taraf olduğu sosyal güvenlik sözleşmeleri hükümleri saklıdır.
Bildirim
yükümlülüğü
MADDE 61 –
(1) İşverenler ile bir işverene bağlı olmaksızın düzenlenen çalışma
izinlerinde adına çalışma izni düzenlenen yabancılar, çalışma izninin veya
çalışma izni muafiyeti kapsamında çalışmanın başlamasını ve sona ermesini,
çalışma izni veya çalışma izni muafiyetinin iptalini gerektirecek hâlleri
on beş gün içinde ve bu Yönetmelikte bildirim yükümlüğü düzenlenen diğer
hususları süresi içerisinde Bakanlığa bildirmekle yükümlüdür.
(2) Çalışma izni
veya çalışma izni muafiyeti verilen yabancıların işe başlayışlarına ilişkin
Sosyal Güvenlik Kurumuna yapılan işe giriş bildirimleri ve çalışma izin
süresi bitiş tarihinde yapılan işten çıkış bildirimleri Genel Müdürlüğe
yapılmış sayılır. Bu kapsamda Genel Müdürlüğe ayrıca bildirimde bulunulmaz.
Sosyal güvenlik yükümlülüklerinden muaf olan yabancıların işe başlayış ve
işten çıkışlarına ilişkin bildirimler birinci fıkra kapsamında Genel
Müdürlüğe yapılır.
(3) Üç aya kadar
düzenlenen çalışma izni muafiyetleri bildirim yükümlülüğünden muaftır.
(4) Bu Yönetmelik
kapsamındaki bildirim yükümlülüklerine uyulmaması halinde Kanunun bildirim
yükümlülüğüne aykırılık yaptırımları işverene, bir işverene bağlı
olmaksızın düzenlenen çalışma izinlerinde ve çalışma izni muafiyetlerinde
adına izin veya muafiyet düzenlenen yabancıya uygulanır.
(5) Bildirimler
sistem üzerinden yapılır. 12 nci maddenin birinci fıkrası ile 13 üncü
maddenin birinci fıkrası kapsamında düzenlenen bildirimlerin sistem
üzerinden yapılmasının mümkün olmaması durumunda bu bildirimler elektronik
tebligat adresi aracılığıyla yapılabilir.
Belgelerin yenilenmesi
MADDE 62 –
(1) Çalışma izni veya çalışma izni muafiyeti belgelerinin kaybolması
halinde bu durum derhal işveren veya yabancı tarafından sistem üzerinden
Genel Müdürlüğe bildirilerek yeni belge talebi yapılır.
Denetleme
yetkisi
MADDE 63 –
(1) Kanun ve bu Yönetmelik kapsamındaki yükümlülüklerin yerine getirilip
getirilmediği Bakanlık iş müfettişleri ile Sosyal Güvenlik Kurumu
müfettişleri ve sosyal güvenlik denetmenleri tarafından denetlenir. Bu
kapsamda yapılacak teftiş, denetim ve soruşturmalar, uygulamakla yükümlü
olunan mevzuatın teftiş, denetim ve soruşturma hükümlerine göre yapılır.
(2) Kamu
idarelerinin denetim elemanları ile kolluk kuvvetlerinin, kendi mevzuatları
gereğince işyerlerinde yapacakları her türlü denetim, inceleme ve kontrol
sırasında yabancı çalıştıran işverenler ile yabancıların Kanun ve bu
Yönetmelikten doğan yükümlülüklerini yerine getirmediklerini tespit
etmeleri hâlinde, durum ilgili çalışma ve iş kurumu il müdürlüğüne
bildirilir.
İdari
yaptırımlar
MADDE 64 –
(1) 63 üncü maddenin birinci fıkrasına göre yapılan denetimler ve ikinci
fıkrasına göre yapılan bildirimler üzerine, gönderilen tutanaklara ve
denetim raporlarına göre, Kanunda yer alan idari yaptırımlar çalışma ve iş
kurumu il müdürünce uygulanır.
(2) Kanun ve bu
Yönetmelik kapsamında düzenlenen bildirim yükümlülüklerinin ihlaline
ilişkin Bakanlıkça yapılacak tespitler üzerine Kanunda yer alan idari
yaptırımlar çalışma ve iş kurumu il müdürünce uygulanır.
(3) Türkiye’nin
taraf olduğu anlaşmalar, uluslararası sözleşmeler ve özel kanunlarda
çalışma izni almadan çalışabileceği düzenlenen yabancılar hariç olmak üzere
Bakanlığa ulaşan bilgi ve belgelerden yabancıların çalışma izni veya
çalışma izni muafiyeti olmaksızın çalıştırıldığının açık olarak tespiti
halinde söz konusu bilgi ve belgelere göre Kanunda yer alan idari
yaptırımlar çalışma ve iş kurumu il müdürünce uygulanır.
(4) Bu madde
kapsamında çalışma ve iş kurumu il müdürlüğünce uygulanan idari
yaptırımlara ilişkin bilgiler ve 65 inci maddenin birinci fıkrası
kapsamındaki tespitler en geç on gün içerisinde sistem üzerinden Genel
Müdürlüğe bildirilir. Bildirimde yer alacak hususlar Genel Müdürlükçe
belirlenir.
Çalışma izni
olmadan çalıştığı tespit edilen yabancıların sınır dışı edilmesi
MADDE 65 –
(1) Çalışma izni olmadan çalıştığı tespit edilen yabancılar sınır dışı
edilmek üzere çalışma ve iş kurumu il müdürlüğünce Kanunun 23 üncü
maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca il göç idaresi müdürlüğüne
bildirilir.
(2) Birinci fıkra
kapsamındaki yabancının işveren veya işveren vekili, yabancının ve varsa eş
ve çocuklarının konaklama giderlerini, ülkelerine dönmeleri için gerekli
masrafları ve gerektiğinde sağlık harcamalarını karşılamak zorundadır. Bu
gider, masraf ve harcamaların Göç İdaresi Başkanlığı bütçesinden
karşılanması hâlinde, bu madde gereğince ödenen tutarlar, 21/7/1953 tarihli
ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun uyarınca
işveren veya işveren vekilinden tahsil edilir.
(3) İkinci
fıkranın uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Bakanlık ve İçişleri
Bakanlığınca müştereken belirlenir.
İdari itiraz
ve yargı yolu
MADDE 66 –
(1) Çalışma izni veya çalışma izni muafiyeti başvurusunun reddi ve
düzenlenen belgelerin iptali kararları, işverenler ile bir işverene bağlı
olmaksızın düzenlenen çalışma izinleri ve çalışma izni muafiyetlerinde
yabancılara 11/2/1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine
göre tebliğ edilir.
(2) Bakanlığın
Kanun ve bu Yönetmelik kapsamında verdiği kararlara karşı ilgililer
tarafından tebliğ tarihinden itibaren otuz gün içinde Bakanlığa itiraz
edilebilir.
(3) İtirazlar
sistem üzerinden yapılır. İtiraza ilişkin bilgi ve belgeler başvuruya
eklenir. İtirazın reddedilmesi hâlinde idari yargı yoluna başvurulabilir.
Hüküm
bulunmayan haller
MADDE 67 –
(1) Bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan hallerde, Kanun ve bu Yönetmelik
hükümlerine aykırı olmamak kaydıyla her türlü idari düzenleme yapmaya Genel
Müdürlük yetkilidir.
Yürürlükten
kaldırılan yönetmelik
MADDE 68 –
(1) 29/8/2003 tarihli ve 25214 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Kanunun Uygulama Yönetmeliği
yürürlükten kaldırılmıştır.
(2) Mevzuatta,
birinci fıkra uyarınca yürürlükten kaldırılan Yabancıların Çalışma İzinleri
Hakkında Kanunun Uygulama Yönetmeliğine yapılan atıflar bu Yönetmeliğe
yapılmış sayılır.
YEDİNCİ BÖLÜM
Geçici ve Son Hükümler
Geçiş
hükümleri
GEÇİCİ MADDE 1
– (1) Bu Yönetmeliğin;
a) 15 inci
maddesi kapsamında ikamet izni olmadan başvuru yapılması, Bakanlığa kâğıt
ortamında başvuru belgesi gönderilmemesi, Genel Müdürlükçe başvuru bilgi ve
belgelerinin belirlenmesi,
b) 20 nci maddesi
kapsamında ön izin taleplerinin ilgili mercie sistem üzerinden iletilmesi,
c) 22 nci maddesi
kapsamında değerlendirme kriterlerinin belirlenmesi,
ç) 44 üncü
maddesi ve 49 uncu maddesinin beşinci fıkrası kapsamında Dışişleri
Bakanlığına yapılacak çalışma izni veya çalışma izni muafiyeti başvuruları,
bakımından
gerekli idari ve teknik çalışmalar tamamlanıncaya kadar mevcut uygulamalar
devam eder.
(2) Bu
Yönetmeliğin;
a) 26 ncı maddesi
uyarınca şube veya görev değişikliği yapılmasına,
b) 27 nci maddesi
kapsamında çalışma izni süre uzatma müracaat belgesi verilmesine,
c) 28 inci ve 29
uncu maddeler kapsamındaki başvuruların yurtdışından yapılmasına,
ç) 30 uncu
maddesi kapsamında çalışma izninin askıya alınmasına,
d) 48 inci ve 53
üncü maddeleri hariç olmak üzere çalışma izni muafiyetine ilişkin
hükümlerinin uygulanmasına,
gerekli teknik
çalışmaların tamamlanmasının ardından başlanır.
(3) Bu madde
kapsamında belirtilen çalışmaların tamamlandığı bilgisi Bakanlık internet
sitesinde duyurulur.
(4) 4/4/2014
tarihinden önce verilen süresiz çalışma izinlerinde, süresiz çalışma izni
belgesinin bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içerisinde
yenilenmemesi halinde süresiz çalışma izni, izin belgesi yenilenene kadar
askıya alınır.
Tebligat ve
bildirim
GEÇİCİ MADDE 2
– (1) Çalışma izni ve çalışma izni muafiyeti başvurularıyla ilgili iş
ve işlemlere ilişkin kararların tebliği ve bildirimi, elektronik tebligat
adresine ilişkin gerekli çalışmalar tamamlanıncaya kadar başvuru sahibi
tarafından sistem üzerinden güvenli elektronik imza ile imzalanmak
suretiyle beyan ve taahhüt edilen elektronik posta adresine yapılır.
Yürürlük
MADDE 69 –
(1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 70 –
(1) Bu Yönetmelik hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yürütür.
|