GEÇİCİ KORUMA SAĞLANAN YABANCILARIN ÇALIŞMA
İZİNLERİNE DAİR
YÖNETMELİK
Bakanlar
Kurulu Kararının Tarihi : 11/1/2016 No : 2016/8375
Dayandığı
Kanunun Tarihi :
4/4/2013 No : 6458
Yayımlandığı
R.Gazetenin Tarihi : 15/1/2016 No : 29594
Yayımlandığı
Düsturun Tertibi : 5 Cilt : 57
Amaç ve kapsam
MADDE 1- (1)
Bu Yönetmeliğin amacı, 4/4/2013 tarihli ve 6458 sayılı Yabancılar ve
Uluslararası Koruma Kanununun 91 inci maddesi uyarınca geçici koruma sağlanan
yabancıların çalışmalarına ilişkin usul ve esasların belirlenmesidir.
Dayanak
MADDE 2-
(1) Bu Yönetmelik, 6458 sayılı Kanunun
91 inci maddesi ile 13/10/2014 tarihli ve 2014/6883 sayılı
Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Geçici Koruma
Yönetmeliğinin 29 uncu maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 3- (1)
Bu Yönetmeliğin uygulanmasında;
a) Bakanlık:
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığını,
b) Eğitim
meslek mensubu: 14/6/1973 tarihli ve 1739 sayılı Milli Eğitim Temel Kanununda
tanımlanan öğretmen, uzman ve usta öğreticiler ile 4/11/1981 tarihli ve 2547
sayılı Yükseköğretim Kanununda tanımlanan öğretim elemanlarını,
c) Sağlık
meslek mensubu: Tabipler ve tıpta uzmanlık mevzuatına göre uzman olanlar,
hemşire, ebe ve optisyenler ile 11/4/1928 tarihli ve 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı
San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanunun ek 13 üncü maddesinde tanımlanan
diğer meslek mensuplarını,
ç) Yabancı
kimlik numarası: 27/9/2006 tarihli ve 2006/11057 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı
ile yürürlüğe konulan Türkiyede Oturan Yabancıların Nüfus Kayıtlarının
Tutulması Hakkında Yönetmeliğin 5 inci maddesinin üçüncü fıkrası kapsamında,
kurumlar ile diğer gerçek ve tüzel kişilerin her türlü işlem ve kayıtlarında
esas alınan numarayı,
ifade eder.
Çalışma izni alma zorunluluğu
MADDE 4- (1)
Geçici koruma sağlanan yabancılar, çalışma izni olmaksızın Türkiye’de çalışamaz
veya çalıştırılamaz.
(2) Çalışma
izni olmaksızın çalışan geçici koruma sağlanan yabancılar ile bunları
çalıştıranlar hakkında 27/2/2003 tarihli ve 4817 sayılı Yabancıların Çalışma
İzinleri Hakkında Kanunun ilgili hükümleri uygulanır.
6576
Çalışma
izni ve çalışma izni muafiyeti başvurusu
MADDE 5- (1)
Geçici koruma sağlanan yabancılar, geçici koruma kayıt tarihinden altı ay sonra
çalışma izni almak için Bakanlığa başvuruda bulunabilir.
(2) Çalışma
izni başvuruları, geçici koruma sağlanan yabancıları çalıştıracak işveren
tarafından e-Devlet Kapısı üzerinden yapılır.
(3) Bağımsız
çalışma iznine başvurma hakkı olan geçici koruma sağlanan yabancılar kendi
adına başvuru yapar.
(4) Mevsimlik
tarım veya hayvancılık işlerinde çalışacak geçici koruma
sağlanan yabancılar,
çalışma izni muafiyeti kapsamındadır. Çalışma izni muafiyeti başvuruları,
geçici koruma sağlanan il
valiliğine
yapılır. Bu başvurular, ilgili valilik tarafından Bakanlığa bildirilir.
(5) Bakanlıkça,
mevsimlik tarım veya hayvancılık işlerinde çalışacak geçici koruma sağlanan yabancılara ilişkin il ve kota sınırlaması
getirilebilir.
Değerlendirme
MADDE 6- (1)
Çalışma izni başvurularının değerlendirilmesinde, 29/8/2003 tarihli ve 25214
sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında
Kanunun Uygulama Yönetmeliğinin 13 üncü maddesi uyarınca Bakanlıkça
değerlendirme kriterleri belirlenir.
(2)
Kanunlarda yalnızca Türk vatandaşları tarafından icrasına izin verilen iş ve
meslekler için yapılan başvurular değerlendirme yapılmaksızın işlemden
kaldırılır.
(3)
Bakanlığa çalışma izin başvurusu için; sağlık meslek mensuplarının Sağlık
Bakanlığından, eğitim meslek mensuplarının ise Milli Eğitim Bakanlığından veya
Yükseköğretim Kurulu Başkanlığından ön izin almaları gerekir. Ön izin belgesi
olmayan başvurular değerlendirme yapılmaksızın işlemden kaldırılır.
Çalışma izni verilebilecek iller
MADDE 7- (1)
Geçici koruma sağlanan yabancılara çalışma iznine başvuru hakkı verilmesinde,
Geçici Koruma Yönetmeliğinin 24 üncü maddesi uyarınca yabancının kalmasına izin
verilen iller esas alınır.
(2) Kamu
düzeni, kamu güvenliği ya da kamu sağlığı yönüyle çalışma izni verilmesinde
sakınca görüldüğünün İçişleri Bakanlığınca bildirildiği illerde çalışma izni
verilmesi, Bakanlıkça durdurulur. Bu illerde, verilmiş çalışma izinleri
uzatılmaz. Ancak, yabancının bu ilde kalma hakkı devam ediyorsa, önceden
verilen ve geçerliliği devam eden çalışma izinleri, sona erdiği tarihe kadar
kullandırılır.
İstihdam kotası
MADDE 8- (1)
Çalışma izni başvurularının değerlendirilmesinde, işyerinde çalışan Türk
vatandaşı sayısı üzerinden sektör ve illere göre açık iş ve işe yerleştirmeler
dikkate alınarak Bakanlıkça, geçici koruma sağlanan yabancı istihdamı kotası
değişen oranlarda uygulanabilir. Üçüncü fıkra hükmü saklı kalmak üzere, çalışma
iznine başvurulan işyerinde çalışan geçici koruma sağlanan yabancı sayısı,
işyerinde çalışan Türk vatandaşı sayısının yüzde onunu geçemez.
(2) Toplam
çalışan sayısı ondan az olan işyerlerinde, en fazla bir geçici koruma sağlanan
yabancının çalışmasına izin verilebilir.
6577
(3) İşveren
tarafından; işyerinin kayıtlı bulunduğu Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğünden,
çalışma izni başvurusu tarihinden önceki dört haftalık süre içerisinde
yabancının çalıştırılacağı işi yapacak aynı nitelikte Türk vatandaşı
bulunamadığının belgelendirildiği başvurularda istihdam kotası
uygulanmayabilir.
Çalışma izni verilmesi ve bildirim
MADDE 9- (1)
Başvurusu olumlu değerlendirilen yabancılara Bakanlık tarafından çalışma izni
verilir ve bu durum İçişleri Bakanlığı ile işverene bildirilir.
(2)
Mevsimlik tarım veya hayvancılık işlerinde çalışması uygun görülen geçici
koruma sağlanan yabancılara verilen çalışma izni muafiyetleri ilgili valiliğe
bildirilir.
Ücret
MADDE 10- (1)
Geçici koruma sağlanan yabancılara asgari ücretin altında ücret ödenemez.
Dernek, vakıf ve kâr amacı gütmeyen kuruluşlarda
çalışma
MADDE 11- (1)
4/11/2004 tarihli ve 5253 sayılı Dernekler Kanunu uyarınca kamu yararına
çalışan dernek statüsüne sahip dernekler ile 30/7/2003 tarihli ve 4962 sayılı
Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Vakıflara Vergi Muafiyeti Tanınması
Hakkında Kanun uyarınca vergi muafiyeti tanınan vakıflar, insani yardım hizmeti
faaliyetlerinde geçici koruma sağlanan yabancıları çalıştırmak üzere Bakanlığa
başvurabilir.
(2) Birinci
fıkra kapsamında yer almayan dernekler, dernek şube veya temsilcilikleri,
federasyonlar, konfederasyonlar ve yabancı dernekler ile merkezleri yurt
dışında bulunan dernek ve vakıf dışındaki kâr amacı gütmeyen kuruluşların
Türkiye’deki şube veya temsilcilikleri geçici koruma sağlanan yabancıları çalıştırmak
üzere Bakanlığa başvurabilir. Ancak, başvuru yapan kuruluşa ilişkin İçişleri
Bakanlığının uygun görüşü aranır. Uygun görüş alınamayan kuruluşlara ait
başvurular değerlendirme yapılmaksızın işlemden kaldırılır.
Mesleki eğitim
MADDE 12- (1)
Türkiye İş Kurumu tarafından aktif işgücü hizmetleri kapsamında düzenlenen kurs
ve programlar kapsamında bir işyerinde mesleki eğitim ve işbaşı eğitimi
görecekler ile bu kişilerin eğitim süresinin sonunda aynı işyerinde
çalıştırılması için Bakanlığa başvuruda bulunulabilir.
(2) Bu madde
kapsamında yapılacak başvurularda, Bakanlıkça işyeri istihdam kotası farklı
uygulanabilir.
Çeşitli hükümler
MADDE 13- (1)
Geçici koruma sağlanan yabancıların ve işverenlerin çalışma ve sosyal güvenlik
mevzuatından kaynaklanan hak ve yükümlülükleri saklıdır.
(2) Geçici
koruma sağlanan yabancıların çalışmalarına ilişkin bu Yönetmelikte
düzenlenmeyen konularda, 4817 sayılı Kanun hükümleri ile Yabancıların Çalışma
İzinleri Hakkında Kanunun Uygulama Yönetmeliği hükümleri uygulanır.
(3) Geçici
Koruma Yönetmeliği kapsamında geçici koruması sonlandırılan veya iptal edilen
yabancıların almış olduğu çalışma izinleri iptal edilir.
Yürürlük
MADDE 14- (1)
Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 15- (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.